Mount Circeo, Park Narodowy Circeo

Monte Circeo lub Przylądek Circeo to góra pozostająca w formie cypla, który wyznacza południowo-zachodnią granicę dawnych Bagien Pontyjskich. Choć jest to cypel, nie powstał w wyniku erozji wybrzeża - jak to zwykle bywa w przypadku cypli - lecz jest pozostałością po procesach orogenicznych, które utworzyły Apeniny. Całe wybrzeże Lacjum, na którym znajdują się góra i bagno, było łańcuchem wysp zaporowych, które powstały na skale i stały się częścią stałego lądu w wyniku sedymentacji w interweniującym grabie.

Monte Circeo, jak nazywane jest to miejsce w języku włoskim, znajduje się na południowo-zachodnim wybrzeżu Włoch, około 100 kilometrów na południowy wschód od Rzymu, w pobliżu San Felice Circeo, na wybrzeżu pomiędzy Anzio a Terraciną. Znajduje się na północnym krańcu Zatoki Gaeta, ma około 5 kilometrów długości i 1,5 kilometra szerokości u podstawy, biegnie ze wschodu na zachód i jest otoczone morzem ze wszystkich stron z wyjątkiem północnej. Teren na północ od niego znajduje się na wysokości 15 metrów nad poziomem morza, natomiast szczyt cypla ma 541 metrów. Podczas gdy cypel jest dość stromy i pagórkowaty, tereny bezpośrednio na wschód od niego są nisko położone i bardzo bagniste. Większość dawnych bagien została zrekultywowana na potrzeby rolnictwa i obszarów miejskich. Góra, strefa przybrzeżna na północ od Latiny, w tym jedyna pozostałość bagien, oraz dwie z przybrzeżnych Wysp Poncjańskich, Zannone i Ponza, zostały włączone do Parku Narodowego Circeo.

Góra składa się głównie z margli i piaskowców z paleogenu oraz wapieni z dolnej części wczesnej jury.