Villa dei Quintili, Rzym

Willa Kwintylionów to starożytna willa rzymska położona za piątym kamieniem milowym wzdłuż Via Appia Antica, tuż poza tradycyjnymi granicami Rzymu, we Włoszech. Została zbudowana przez bogatych i kulturalnych braci Sekstusa Kwintyliusza Waleriusza Maksymusa i Sekstusa Kwintyliusza Kondianusa.

Ruiny tej podmiejskiej willi są tak rozległe, że kiedy je odkopano po raz pierwszy, miejsce to zostało nazwane przez miejscowych Roma Vecchia, ponieważ zajmowały zbyt duży obszar, aby mogły być czymś innym niż miastem. Jądro willi zostało zbudowane w czasach Hadriana. Willa posiadała rozległe termy zasilane przez własny akwedukt oraz, co jeszcze bardziej niezwykłe, hipodrom, który pochodzi z IV wieku, kiedy to willa była własnością cesarską: cesarz Kommodus pożądał willi na tyle mocno, że w 182 roku zabił jej właścicieli i skonfiskował ją dla siebie.

W 1776 r. Gavin Hamilton, przedsiębiorczy malarz i znawca rzymskich starożytności, odkopał niektóre części willi Kwintyliów, nadal nazywanej "Roma Vecchia", a odkryte przez niego rzeźby ujawniły cesarski charakter tego miejsca: W pobliżu tej ostatniej, po prawej stronie, znajdują się znaczne ruiny, które powszechnie uważa się za ruiny willi pielęgniarki Domicjana. Fragmenty posągów kolosalnych znalezione w pobliżu tych ruin utwierdzają mnie w tym przekonaniu, a doskonałe rzeźby wzmacniają to przypuszczenie...

Znalazł tam pięć marmurowych rzeźb, w tym "Śpiącego Adonisa", którą sprzedał Charlesowi Townleyowi i która trafiła do British Museum, oraz "Bachantkę z tygrysem", wymienioną jako sprzedaną panu Greville'owi. Duża marmurowa płaskorzeźba Asklepiosa znaleziona w tym miejscu przeszła z rąk Hamiltona do hrabiego Shelburne, późniejszego markiza Lansdowne, w Lansdowne House w Londynie. Wenus Braschiego" z tego miejsca została zakupiona przez siostrzeńca Piusa VI, Luigiego Braschiego Onesti.

Obecnie na terenie stanowiska archeologicznego znajduje się muzeum z marmurowymi fryzami i rzeźbami, które niegdyś zdobiły willę. Można również zwiedzić nimfeum, salę tepidarium i łaźnie. Z wielkiego tarasu wychodzącego na Via Appia Nuova, pochodzącego z 1784 roku, rozciąga się wspaniały widok na dzielnicę Castelli Romani. Teren willi rozciągał się nawet poza trasę Via Appia Nuova.