Pio Monte della Misericordia, Neapol

Pio Monte della Misericordia to kościół w historycznym centrum Neapolu, w południowych Włoszech. Znany jest z dzieł sztuki, w tym z obrazu Caravaggia "Siedem dzieł miłosierdzia". Bractwo charytatywne zostało założone w sierpniu 1601 r. przez siedmiu młodych szlachciców, którzy spotykali się w każdy piątek w szpitalu dla nieuleczalnie chorych i posługiwali chorym.

W 1602 r. założyli instytucję i oddali do użytku mały kościółek, zbudowany przez Gian Giacomo di Conforto, w pobliżu schodów prowadzących do katedry, na rogu Via dei Tribunali i Vico dei Zuroli. W 1605 r. otrzymali list apostolski od papieża Pawła V, nadający specjalne przywileje ołtarzowi głównemu.

Kościół został konsekrowany we wrześniu 1606 roku. W latach 1658-1678 architekt Francesco Antonio Picchiati rozbudował budynek, dołączając do niego sąsiednie budowle, tworząc kompleks z pałacem i odnowionym kościołem.

W tym ostatnim, w ołtarzu głównym, znajduje się obraz Caravaggia Siedem dzieł miłosierdzia. Znajdują się tu również obrazy Luca Giordano, Carlo Sellitto, Fabrizio Santafede, Battistello Caracciolo i innych.

Szlachta z bractwa Pio Monte della Misericordia poszukiwała malarzy, którzy "nadadzą trwały wyraz wizualny ich poczuciu misji charytatywnej". Jeśli chodzi o ostre kontrasty światłocienia w obrazach Caravaggia, niemiecki historyk sztuki Ralf van Bühren tłumaczy jasne światło jako metaforę miłosierdzia, która "pomaga widzom odkryć miłosierdzie w ich własnym życiu".