Porta San Giovanni, San Gimignano

Via San Giovanni to jedna z najważniejszych ulic w historycznym centrum San Gimignano. Biegnie ona od Piazza della Cisterna do Porta San Giovanni.

Droga, która jest sercem dzielnicy San Giovanni, powstała w czasach, gdy obszar ten znajdował się jeszcze poza murami miasta. Tutaj, poza starożytną bramą miejską, która istnieje do dziś jako Arco dei Becci, odchodziła na południe droga, która prowadziła do Sieny, Via Francigena, która została włączona do nowych murów miejskich dopiero w 1214 r.

Okres największej świetności tego obszaru datuje się na XIII wiek, o czym do dziś przypominają liczne świadectwa architektoniczne. Trasa, lekko pod górę dla wjeżdżających do miasta, jest usłana szeregowymi domami z typowymi kamiennymi filaretto, wieżami, małymi kościołami, fondachi, hospicjami dla pielgrzymów i pałacami szlacheckimi, dziś często przekształconymi w obiekty handlowe i turystyczne.

W pobliżu bramy znajduje się XVII-wieczny kościół Matki Bożej Oświecenia, który na początku XX w. został rozebrany.

W połowie drogi znajduje się cenne freskowane tabernakulum z Madonną z Dzieciątkiem i świętym biskupem, dzieło Sebastiana Mainardiego.

Po tej samej stronie, w niewielkiej odległości, znajduje się marmurowa fasada XIII-wiecznego kościoła św. Po przeciwnej stronie znajduje się okazały dom wieżowy z końca XIII wieku.

Po lewej stronie, tuż za nim, znajduje się dawny klasztor Santa Caterina, przylegający do XIV-wiecznego palazzo Pratellesi.

Pałac i wieża Campatelli znajdują się tuż przed skrzyżowaniem z Via Quercecchio.

Droga kończy się na małym placyku, który dawniej znajdował się na skraju pierwszego kręgu murów z X wieku: łuk Becci był w rzeczywistości starożytną bramą miejską na południe. Obok łuku znajdują się Torre dei Becci i Torre dei Cugnanesi z przylegającym pałacem.