Chiesa madre Mater Salvatoris

Kościół Matki Bożej Salwatorskiej to kościół w Bivonie, włoskiej gminie w prowincji Agrigento na Sycylii.

Pochodzi z XVI wieku i znajduje się na Piazza Damaso Pio De Bono, w centralnej części miasta.

Zbudowali go ojcowie jezuici pod koniec XVI w. kiedy to sprzedali swoje pierwsze kolegium i przylegający do niego kościół zakonnicom klarysek i osiedlili się dalej w górę rzeki. W XVII w. został znacznie powiększony, a 6 kwietnia 1781 r. po wydaleniu jezuitów z Sycylii, został poświęcony Matce Bożej i podniesiony do rangi nowego kościoła macierzystego Bivony.

Kościół, w którego portalu znajdują się elementy architektoniczne typowe dla późnego renesansu, posiada zakrystię, przedsionek zakrystii i dzwonnicę.

Wnętrze ma układ barokowy, z jedną nawą i siedmioma kaplicami bocznymi. Dekoracje z fryzami i stiukami zawierają elementy w kolorze czystego złota, kontrastujące z bielą ścian.

Wewnątrz zachowały się dzieła sztuki, z których większość pochodzi z innych zabytkowych kościołów, liczne płyty nagrobne, w tym pomnik pogrzebowy ósmego biskupa Caltagirone, biwończyka Damaso Pio De Bono, drewniana ambona i chór przy wejściu, wsparty na dwóch centralnych kolumnach.