Padua Synagogue, Padwa

Włoska Synagoga w Padwie jest jedyną wciąż używaną synagogą z kilku, które kwitły w mieście uniwersyteckim Padwy od renesansu do II wojny światowej.

Synagoga włoska została zbudowana w 1584 roku.

Synagoga była remontowana i/lub restaurowana w latach 1581, 1631, 1830 i 1865. Zamknięto ją w 1892 r. kiedy gmina wybudowała nowoczesną synagogę, ale po wojnie ponownie ją otwarto, ponieważ w 1943 r. faszyści spalili nowoczesną synagogę.

Synagoga znajduje się przy Via San Martino 9 i Solferino w historycznym getcie. Znajduje się w tym samym budynku, co biura gminy żydowskiej w Padwie. Studenci odwiedzający uniwersytet mogą modlić się razem z kongregacją. Zwiedzanie synagogi jest możliwe po skontaktowaniu się z gminą żydowską.

Barokowa synagoga ma wymiary 18 na 7 metrów. Jak to zwykle bywa we włoskich synagogach, Bimę i Arkę Tory umieszczono po przeciwnych stronach pomieszczenia, a przestrzeń pomiędzy nimi pozostawiono wolną, aby pomieścić procesję. W synagodze w Padwie niezwykłe jest to, że Arka i Bima umieszczone są na długich ścianach synagogi.

Barokowa, szesnastowieczna Arka Tory została wykonana z drewna platanu, który został powalony przez piorun w słynnym ogrodzie botanicznym Uniwersytetu. Znajdują się w niej złocone drzwi, cztery kolumny korynckie z czarnego marmuru z białymi żyłkami oraz rzeźbione liście. Balduch ma formę łamanego frontonu.

Do "majestatycznej" Bimy prowadzi zakrzywione przejście po ośmiu stopniach z każdej strony. Znajduje się w niej ośmiokątny baldachim wsparty na czterech kolumnach i czterech pilastrach. Korynckie kapitały filarów i pilastrów są złocone. Baldachim zwieńczony jest misternymi barokowymi rzeźbami.

Sufit jest kasetonowy i malowany. Pomiędzy Arką Tory a Bimą znajduje się kasetonowe sklepienie kolebkowe z dużymi, bogato rzeźbionymi barokowymi rozetami w każdej wnęce.

Historyczna galeria dla kobiet znajduje się na piętrze. Obecnie synagoga posiada część dla kobiet na głównym piętrze.