Chiesa dei Santi Niccolò e Cataldo, Lecce

Kościół Santi Niccolò e Cataldo to średniowieczny kościół w Lecce. Wraz z przyległym klasztorem został założony w 1180 r. przez normańskiego hrabiego Tancreda z Altavilli, który został królem Sycylii. Budowa świątyni stanowi prawdziwy "model", który wprowadził innowacje, a jednocześnie ukierunkował dyktat architektoniczny i stylistyczny dla stworzenia tak zwanej "Nowej Idrutyjskiej Szkoły Romańskiej", odmładzając nieświeżą już wówczas architekturę wczesnoromańską na obszarze Terra d'Otranto, gdzie komponent łacińsko-bizantyjsko-epigoński łączył się z elementami stylistycznymi zza Alp. Począwszy od Tancrediego rozpowszechniły się wzorce stylistyczne, które przetrwały około dwóch stuleci, aż do realizacji kościoła Santa Caterina w Galatinie w połowie XIV wieku; podyktowały one nawet linie architektoniczne przy budowie katedry w Materze. Hrabia przekazał kompleks benedyktynom, po których w 1494 r. na polecenie Alfonsa II z Neapolu, przybyli ojcowie oliwetanie, którzy pozostali tu do 1807 r. W 1807 r. Napoleon ustanowił Licei, a kompleks stał się Liceo Palmieri. W 1870 r. kompleks stał się siedzibą Azylu Mendyczności, a od lat 80. XX w. mieścił się tu Wydział Dziedzictwa Kulturowego.