Settignano, Florencja

Settignano to miejscowość położona na wzgórzu na północny wschód od Florencji, we Włoszech. Małe borgo Settignano jest znane z tego, że wydało na świat trzech rzeźbiarzy florenckiego renesansu: Desiderio da Settignano i braci Gamberini, lepiej znanych jako Bernardo Rossellino i Antonio Rossellino. Młody Michał Anioł mieszkał z rzeźbiarzem i jego żoną w Settignano - w gospodarstwie, które dziś jest "Willą Michała Anioła" - gdzie jego ojciec posiadał kamieniołom marmuru. W 1511 r. urodził się tam inny rzeźbiarz, Bartolomeo Ammannati. Kamieniołomy marmuru w Settignano dały początek tej serii rzeźbiarzy.

Rzymskie pozostałości można znaleźć w borgo, które według niektórych nazwano na cześć Settimio lub Septymiusza Sewera, na którego cześć na najstarszym placu w XVI wieku wzniesiono pomnik, zniszczony w 1944 roku, choć zamieszkiwano tu na długo przed tym rzymskim cesarzem. Nazwa może być pochodną określenia Fundus Septimianus.

Settignano było bezpiecznym ośrodkiem wypoczynkowym dla członków frakcji Guelfów z Florencji. Giovanni Boccaccio i Niccolò Tommaseo docenili świeżość tego miejsca, położonego wśród winnic i gajów oliwnych, które są ulubionym miejscem nawet najbardziej formalnych włoskich ogrodów.

Mark Twain i jego żona mieszkali w Villa Viviani w Settignano od września 1892 do czerwca 1893 roku. W tym czasie Twain napisał 1800 stron, w tym pierwszy szkic książki Pudd'nhead Wilson. Powiedział, że willa "oferuje najbardziej czarujący widok, jaki można znaleźć na tej planecie".

W 1898 roku Gabriele d'Annunzio kupił trzywiekową Villa della Capponcina na obrzeżach Settignano, aby być bliżej swojej kochanki Eleonory Duse, która mieszkała w Villa Porziuncola. W pobliżu Settignano znajduje się Villa Gamberaia, XIV-wieczna willa z XVIII-wiecznym ogrodem tarasowym, oraz zaciszna Villa I Tatti, willa Bernarda Berensona, obecnie ośrodek studiów nad włoskim renesansem prowadzony przez Uniwersytet Harvarda.

W 2019 roku Carolyn McPherson powiedziała: "Moja rodzina mieszkała w Settignano w 1955 i 1956 roku; miałam 10 lat. Wiele domów w wiosce zostało poważnie uszkodzonych, najwyraźniej przez materiały wybuchowe. Udało nam się wynająć willę około 1/4 mili od wejścia do Villa Gamberaia. Powiedziano nam, że Gamberaia była kwaterą główną nazistowskiego dowództwa we Florencji, a właściciel naszej willi był kolaborantem z Niemcami i dlatego był persona non grata w wiosce. W 1955 r. - 10 lat po zakończeniu II wojny światowej - wciąż można było znaleźć duże fragmenty spalonych map leżące w gajach oliwnych poniżej Gamberaia. Odwiedziliśmy raz słynne ogrody; większość drzew i krzewów była martwa, a posągi połamane".

W Settignano znajduje się kościół parafialny Santa Maria Assunta z dziełami sztuki.