Holy Face of Lucca, Lukka

Święte Oblicze z Lukki to wysoka na osiem stóp, starożytna drewniana rzeźba Chrystusa ukrzyżowanego, znajdująca się w Lukce we Włoszech. Średniowieczne legendy mówią, że rzeźbę tę wykonał Nikodem, który pomagał św. Józefowi z Arymatei w złożeniu Chrystusa do grobu po ukrzyżowaniu. Józefa z Arymatei przy składaniu Chrystusa do grobu po ukrzyżowaniu. Według tych samych legend cudowne przybycie figury do Lucca datuje się na rok 782.

Datowanie radiowęglowe drewna i płótna pozwala przypuszczać, że powstał on w latach 770-880 n.e. co odpowiada Legendzie Leobina, według której Święte Oblicze przybyło z Palestyny do Lukki w 782 r..

Święte Oblicze znajduje się w wolnostojącej, ośmiokątnej kaplicy z marmuru karraryjskiego, którą w 1484 r. wybudował Matteo Civitali, rzeźbiarz-architekt z Lukki, aby je pomieścić. Tempietto znajduje się w lewej nawie katedry San Martino w Lucce.

Kopie podobnej wielkości z XII wieku znajdują się w wielu miejscach w Europie. Należy do nich krzyż Imervarda z katedry brunszwickiej w Brunszwiku w Niemczech, Święte Oblicze z Sansepolcro w Sansepolcro we Włoszech i prawdopodobnie krucyfiks Batlló z Barcelony w Hiszpanii. Święte Oblicze przedstawione jest także na XIV-wiecznym gotyckim fresku w kościele luterańskim w Štítniku na Słowacji.

"Wilhelm Rufus często używał tego wyrażenia, gdy przysięgał na wykonanie jakiegoś czynu podczas swojego panowania jako król Anglii.