Grande Cretto, Gibellina
Fakty i informacje praktyczne
Cretto di Burri lub Cretto di Gibellina, znany również jako "Il Grande Cretto ", to dzieło sztuki krajobrazu podjęte przez Alberto Burri w 1984 roku i pozostawione niedokończone w 1989 roku, oparte na starym mieście Gibellina. Pierwotne miasto Gibellina zostało całkowicie zniszczone podczas trzęsienia ziemi w Belicach w 1968 roku. Od tego czasu Gibellina została odbudowana około 20 km od pierwotnej lokalizacji miasta. W 2015 r. w setną rocznicę urodzin Burriego, prace zostały ostatecznie ukończone.
Praca jest tematem krótkiego filmu dokumentalnego autorstwa holenderskiej reżyserki Petry Noordkamp, który został zamówiony przez Muzeum Solomona R. Guggenheima i wyświetlony podczas retrospektywy Alberto Burriego odbywającej się w tej instytucji od 9 października 2015 r. do 6 stycznia 2016 r.
Cretto jest również tematem spektaklu teatralnego "I-TIGI a Gibellina" i jego wideotransformacji "I-TIGI Canto per Ustica" autorstwa włoskiego aktora, reżysera teatralnego, dramaturga i autora Marco Paoliniego. Film, w całości nakręcony w Cretto di Burri w 2000 roku, opowiada historię samolotu DC9 ITAVIA, który zatonął w wodach Usticy w czerwcu 1980 roku, oraz rekonstrukcję długiego śledztwa prowadzonego przez włoskiego sędziego Rosario Priore. Autor deklaruje, że wybrał Cretto, ponieważ "jest to rodzaj betonowego labiryntu, który widziany z góry przypomina labirynt kłamstw, w którym sędziowie musieli się orientować, aby odnaleźć wątek śledztwa".
Gibellina
Sycylia