Torre Littoria, Turyn

Torre Littoria, czyli Grattacielo Reale Mutua, to pierwszy wieżowiec w Turynie i jeden z najbardziej znanych budynków racjonalistycznych we Włoszech. Znajduje się w centrum miasta, przy Via Giovanni Battista Viotti, w pobliżu Piazza Castello.

Torre Littoria została zbudowana w latach 1933-34 z zamiarem umieszczenia w niej m.in. krajowej centrali Narodowej Partii Faszystowskiej; w rzeczywistości nigdy nie została zbudowana, a siedziba partii znajdowała się najpierw w Mediolanie, a następnie w Rzymie. Zamiast tego stał się w całości własnością Reale Mutua Assicurazioni, firmy ubezpieczeniowej, która sfinansowała już prawie wszystkie koszty budowy i nadal jest właścicielem całej nieruchomości.

Budynek jest wybitnym przykładem włoskiej architektury racjonalistycznej z początku XX wieku, wyróżniającym się szerokim zastosowaniem nowatorskich materiałów, takich jak cegła szklana, cegła klinkierowa i linoleum, a także pierwszym włoskim budynkiem ze spawaną metalową ramą konstrukcyjną.

Budynek zajmuje nieco ponad dwie trzecie przecznicy. Składa się z 9-piętrowej części niskiej i 19-piętrowej części wysokiej, sięgającej 87 m na dach, na którym wznosi się wieża antenowa, co daje całkowitą wysokość 109 m. Do 1940 r. był to najwyższy nieprzerwanie nadający się do zamieszkania budynek we Włoszech. Podczas II wojny światowej na jego dachu zamontowano jedną z 58 syren przeciwlotniczych w Turynie, a podczas bombardowania 13 lipca 1943 r. budynek uległ niewielkim uszkodzeniom.

Wysokość budynku, w pobliżu Pałacu Królewskiego w Turynie, została uznana za wyraz faszystowskiej dominacji nad włoskim Domem Królewskim Sabaudii, a przez lata budynek był wyśmiewany jako "szpecący wzrok", "palec Duce", "telefon komórkowy" i "arogancka wieża".