San Vincenzo al Volturno, Rocchetta a Volturno

San Vincenzo al Volturno to historyczny klasztor benedyktyński położony na terenie gmin Castel San Vincenzo i Rocchetta a Volturno, w prowincji Isernia, w pobliżu źródła rzeki Volturno we Włoszech. Obecny klasztor, w którym mieszka grupa ośmiu mniszek benedyktyńskich, znajduje się na wschód od rzeki, natomiast klasztor archeologiczny z wczesnego średniowiecza znajdował się na zachodzie.

Średniowieczna historia klasztoru została opisana w iluminowanym rękopisie Chronicon Vulturnense. Mnich z klasztoru, Iohannes, napisał kronikę ok. 1130 r. korzystając z dostępnych mu źródeł z VIII, IX i X w. prawdopodobnie znajdujących się w archiwum klasztornym, a także z hagiograficznych wtrętów o niektórych postaciach historycznych. Celem kroniki mogło być skodyfikowanie pamięci o wspólnocie i jej historii w obliczu normańskiej ekspansji w południowych Włoszech. Rękopis, napisany ręką Beneventa i zawierający liczne ilustracje, znajduje się w Biblioteca Apostolica Vaticana, BAV Barb. lat. 2724.

Klasztor był przedmiotem długotrwałych badań archeologicznych, które odbywały się w kilku kampaniach. W latach 70. Dom Angelo Pantoni, mnich z Monte Cassino, prowadził wykopaliska na terenie położonym na wschód od rzeki, gdzie później powstał średniowieczny klasztor. W 1980 roku rozpoczął się projekt San Vincenzo, prowadzony przez Richarda Hodgesa, wówczas pracownika Uniwersytetu w Sheffield, oraz Soprintendenza archaeologica del Molise. Wykopaliska kontynuowano w latach 1980-1986 na obszarze wokół tzw. krypty Epifaniusza i klasztoru po zachodniej stronie rzeki Volturno. Wykopaliska naukowe były kontynuowane w latach 80. i 90. pod kierunkiem Hodgesa i przy wsparciu Szkoły Brytyjskiej w Rzymie, opactwa Monte Cassino i Soprintendenza archaeologica del Molise. Od 1999 roku projektem kieruje Federico Marazzi z Istituto Universitario Suor Orsola Benincasa w Neapolu.