Muzeum Diecezjalne, Agrigento

Dawne Muzeum Diecezjalne zostało zaprojektowane przez architekta i muzealnika Franco Minissi na zlecenie ówczesnego biskupa Agrigento monsignora Giovanni Battista Peruzzo. Zbudowane w latach 1958-1963, poprzez wyburzenie katolickiego klubu nauczycielskiego San Gerlando, muzeum zostało otwarte dla publiczności w 1964 r. ale pełniło swoją funkcję bardzo krótko, bo tylko przez dwa lata, ponieważ w '66 r. z powodu osunięcia się ziemi, które miało miejsce po południowo-zachodniej stronie historycznego centrum miasta, zostało profilaktycznie zamknięte, a jego zbiory umieszczono w Muzeum Archeologicznym San Nicola i w pomieszczeniach pobliskiego Pałacu Arcybiskupiego.

Obecnie Muzeum Diecezjalne ma swoją główną siedzibę w Agrigento, a inne miejsca wystawowe, z ekspozycjami stałymi, rozsiane są po całej diecezji. Muzeum rozproszone w Agrigento, w którym znajdują się Skarby Katedry, stanowi z pewnością najważniejszą jednostkę historyczną: historię Kościoła lokalnego, jego obrzędy i tradycje religijne, liturgiczne i kultowe, rozwój kultury tego terytorium na przestrzeni wieków, ze szczególnym uwzględnieniem form artystycznych, jakie przybierała ona na przestrzeni czasu. Jest to cenne narzędzie do promowania wiedzy o dziedzictwie kulturowym, a jednocześnie do pogłębiania i upowszechniania historii religijności w Agrigento. Muzeum Diecezjalne jest oryginalną częścią Mudii, która w Agrigento składa się z trasy zwiedzania pod gołym niebem z obiektami w historycznym centrum: katedrą, Muzeum Diecezjalnym, kościołem Maria dei Greci, San Lorenzo.

Mudia_Agrigento, Mudia_Aragona, Mudia_Sambuca di Sicilia, to muzeum rozproszone, które umożliwia zachowanie i waloryzację dziedzictwa kościelnego bez odrywania go od terytorium i społeczności, dla których zostało pomyślane, zaprojektowane i zrealizowane. Wspólnota nie jest pozbawiona swojego dziedzictwa artystycznego i przedmiotów kultu, nadal może je wykorzystywać w katechezie i, w razie potrzeby, w liturgii.