Circo Romano, Mediolan

Rzymski Cyrk Mediolański był starożytnym cyrkiem w rzymskim mieście Mediolanum, dzisiejszym Mediolanie. Budynek, który mierzył 470 metrów długości i 85 metrów szerokości, był największym cyrkiem rzymskim zbudowanym w czasach tetrarchii Dioklecjana. Niewiele miast rzymskich mogło poszczycić się posiadaniem cyrku, ponieważ był on symbolem wielkiej potęgi ekonomicznej, zważywszy na koszty utrzymania tak dużej budowli i koni, oraz potęgi militarnej. W północnych Włoszech, oprócz Mediolanu, tylko Akwileja posiadała cyrk. W cyrku rzymskim w Mediolanie odbywały się głównie zawody sportowe na koniach, napędzanych zarówno rydwanami, jak i kwadrygami, a wyjątkowo także walki gladiatorów.

Cyrk rzymski w Mediolanie został zbudowany na polecenie cesarza Maksymiana w III i IV wieku na dnie potoku Nirone, w czasach, gdy Mediolanum było stolicą Cesarstwa Zachodniorzymskiego. Cyrk został prawdopodobnie zniszczony w kwietniu 1162 roku, kiedy Fryderyk I Barbarossa oblegał i zrównał z ziemią Mediolan, zastraszony potęgą, jaką miasto zdobyło w XI wieku.

Cyrk zajmował obszar mniej więcej pomiędzy współczesnymi ulicami Corso Magenta, Via del Torchio, Via Brisa, Via Cappuccio, Via Circo i Via Morigi. Z pierwotnej konstrukcji zachowały się fragmenty fundamentów poziomów siedzeń, odkryte w niektórych piwnicach przy Via Brisa i Via Morigi, oraz pozostałości murów przy Via Circo i Via Vigna, odizolowane od sąsiednich budynków i widoczne z wnętrza dziedzińca nowoczesnych budynków. Najlepiej zachowaną częścią budowli jest jedna z dwóch bocznych wież carceres, czyli bram startowych dla rydwanów, która dotarła do nas praktycznie w nienaruszonym stanie, stając się dzwonnicą kościoła San Maurizio al Monastero Maggiore.