Vallombrosa Abbey, Reggello

Vallombrosa to opactwo benedyktyńskie w gminie Reggello, około 30 km na południowy wschód od Florencji, w Apeninach, otoczone lasami bukowymi i jodłowymi. Zostało założone przez florenckiego szlachcica Giovanniego Gualberto w 1038 r. i stało się domem macierzystym zakonu Vallumbrosan.

Został on powiększony około 1450 r. a obecny wygląd uzyskał pod koniec XV wieku. W 1529 r. po splądrowaniu przez Karola V, dobudowano wieżę wschodnią. W latach 1575-1578 kształcił się tam Galileo Galilei, który został usunięty przez ojca, a następnie, po przyjęciu święceń, przeniósł się do Pizy, gdzie studiował medycynę. W XVII w. wzniesiono mury obronne, a w XVIII w. wykopano stawy rybne. Obecnie klasztor jest otwarty dla turystów, a w jego "Antica Farmacia" można kupić lokalne produkty, takie jak herbaty ziołowe i likiery wytwarzane według starodawnych receptur. Wśród nich jest rzadki i legendarny Dry Gin z Vallombrosy.

7 października 1096 r. papież Urban II przemówił do zgromadzenia w Vallombrosa, zachęcając zakonników do poparcia krucjaty do Ziemi Świętej. W kazaniu tym zwrócił szczególną uwagę na zapotrzebowanie na rycerzy, którzy mogliby "przywrócić chrześcijanom ich dawną wolność "1.

Głównie z powodu poetyckiej wzmianki w Raju utraconym o "jesiennych liściach, które zasnuwają strumyki w Vallombrosie", John Milton miał odwiedzić klasztor i, według tablicy pamiątkowej wzniesionej w czasach faszyzmu, rzeczywiście się w nim zatrzymać. Choć jest to mało prawdopodobne, przypuszczenie, że to zrobił, zachęciło wielu późniejszych podróżników do odwiedzenia tego miejsca, w tym Williama Beckforda, J.R. Cozensa, Williama Wordswortha, Crabba Robinsona, Frances Trollope, Mary Shelley, Elizabeth Barrett Browning i Friedricha Nietzschego. Angielsko-włoski mnich Enrico Hugford został opatem w Vallombrosa w 1743 r. a John Talman, katolik, prawdopodobnie odwiedził to miejsce jeszcze wcześniej.

Derek Walcott również wspomina o Vallombrosie w rozdziale 33 sekcji 2 swojej powieści Omeros. Derek Walcott czyni aluzje do kilku momentów historycznych i innych dzieł literackich w całym tekście Omeros, a Shmoop sugeruje, że to odniesienie zostało zainspirowane przez Johna Miltona.

Częściowo dzięki wpływowi pionierskiego amerykańskiego ekologa i autora książki "Człowiek i przyroda" z 1864 roku, George'a Perkinsa Marsha, w 1867 roku w sekularyzowanym klasztorze założono Istituto Superiore Forestale Nazionale.