Parco della Musica, Rzym

Parco della Musica to publiczny kompleks muzyczny w Rzymie, we Włoszech, z trzema salami koncertowymi i teatrem na wolnym powietrzu w otoczeniu parku. Zaprojektował go włoski architekt Renzo Piano. Jürgen Reinhold z firmy Müller-BBM był odpowiedzialny za akustykę sal; Franco Zagari był architektem krajobrazu przestrzeni zewnętrznych. Parco della Musica znajduje się w miejscu, w którym w 1960 roku odbyły się Letnie Igrzyska Olimpijskie, nieco na północ od starożytnego centrum Rzymu.

Sale te to: Sala Santa Cecilia, licząca około 2800 miejsc; Sala Sinopoli, upamiętniająca dyrygenta Giuseppe Sinopoliego, mieszcząca około 1200 osób; oraz Sala Petrassi, upamiętniająca Goffredo Petrassiego, licząca 700 miejsc. Sale te, oddzielone od siebie konstrukcyjnie w celu zapewnienia izolacji akustycznej, są jednak połączone u podstawy ciągłym holem. Ich zewnętrzna forma architektoniczna przyczyniła się do powstania takich przydomków, jak "kleksy", "żuki", "żółwie" i "myszki komputerowe". Teatr na wolnym powietrzu, zwany Cavea, przypomina starożytne greckie i rzymskie przestrzenie widowiskowe i ma kształt wachlarza wokół centralnego placu.

Podczas budowy wykopaliska odkryły fundamenty willi i tłoczni oliwy z VI wieku p.n.e. Renzo Piano dostosował swój projekt do pozostałości archeologicznych i umieścił w nim niewielkie muzeum, które miało pomieścić odkryte artefakty, co opóźniło ukończenie projektu o rok. Parco della Musica został otwarty 21 grudnia 2002 roku. W ciągu kilku lat stał się najczęściej odwiedzanym obiektem muzycznym w Europie. W 2014 r. odwiedziło go ponad dwa miliony gości, co czyni go drugim najczęściej odwiedzanym obiektem muzycznym na świecie, po Lincoln Center w Nowym Jorku.