Isolino di San Giovanni, Verbania

Isolino di San Giovanni to mała wyspa należąca do grupy Borromean na Jeziorze Maggiore, jednym z głównych jezior subalpejskich północnych Włoch. Znajduje się ona w pewnej odległości na północ od innych wysp grupy, 30 metrów na zachód od linii brzegowej Pallanza, frazione Verbania. Jest częścią frazione Pallanza.

Najwcześniejsza zachowana wzmianka o wyspie pochodzi z roku 999, kiedy to określono ją jako Isola di Sant'Angelo, odnosząc się do kaplicy poświęconej świętemu Michałowi, znajdującej się na terenie zamku. W połowie XII wieku wyspa była w posiadaniu hrabiów z rodu Barbavara di Gravellona. Pod koniec XVI wieku Boromeusze podejmowali różne próby zdobycia Isolino di San Giovanni w celu założenia kolegium barnabitów. Ostatecznie nabyli ją w 1632 r. i wzbogacili o pałac i ogrody. Obecnie pałac Boromeuszy w większości zachował swój dziewiętnastowieczny wygląd. W latach 30. i 40. XX wieku znanym mieszkańcem był dyrygent Arturo Toscanini.