Basilica di San Prospero, Reggio nell’Emilia

Bazylika San Prospero to starożytny kościół w centrum Reggio Emilia we Włoszech.

Kościół w tym miejscu, znany jako San Prospero di Castello, znajdujący się wewnątrz murów miejskich, znany jest sprzed 997 roku. Kościół i przylegająca do niego dzwonnica były wielokrotnie przebudowywane. W 1514 r. kościół, który był w ruinie, został zburzony, a w 1527 r. wzniesiono nowy, zaprojektowany przez Lucę Cortiego i Matteo Florentino. Pomniejsze kaplice dobudowywano do 1543 r. kiedy to bazylika została ponownie konsekrowana. W latach 1536-1570 Cristoforo Ricci i Giulio Romano dokonali poważnych zmian w dzwonnicy. Fasada kościoła pozostała nieukończona do czasu jej ukończenia w latach 1748-1753 według projektu Giovanniego Battisty Cattaniego. Podczas gdy posągi na fasadzie są współczesne projektowi Cattaniego, na podeście przed kościołem umieszczono sześć lwów, wyrzeźbionych w różowym marmurze przez Gaspare Bigi, które miały być podstawą kolumn portyku planowanego na froncie kościoła.

We wnętrzu znajdują się dzieła sztuki autorstwa Giovanniego Giaroli, Michała Anioła Anselmiego, Denisa Calvaerta, Ludovica Carracciego i Tommasa Lauretiego. W ołtarzu znajdują się ołtarze autorstwa Alessandra Tiariniego i Francesco Stringi. Wśród rzeźbiarzy, których prace znajdują się w kościele, są Bartolomeo Spani nad wejściem i Prospero Spani, który wyrzeźbił Madonnę w prawym transepcie. W prezbiterium znajduje się cykl obrazów Camillo Procacciniego i Bernardino Campi. W absydzie znajduje się fresk przedstawiający Sąd Ostateczny autorstwa Procacciniego.

W kaplicy rodziny Pratonero w tym kościele znajdował się niegdyś obraz Correggio Narodzenie, który obecnie znajduje się w Galerii Drezdeńskiej. W 1640 r. obraz został wywieziony z kaplicy przez książąt Modeny do ich prywatnej kolekcji, co było świętokradztwem, które wywołało lokalne poruszenie. Kopię wykonano w zastępstwie.