Scolmatore dell'Arno, Pontedera

Lo Scolmatore dell'Arno to 28-kilometrowy sztuczny kanał przeciwpowodziowy rzeki Arno od Pontedery do Morza Liguryjskiego w Calambrone. W wyniku powodzi w 1949 roku podjęto decyzję o rozpoczęciu budowy Scolmatore dell'Arno w 1954 roku, której koszt wyniósł ponad 10 miliardów ówczesnych lirów. Prace nie zostały ukończone przed katastrofalną powodzią w 1966 r. która oprócz Florencji spowodowała ogromne zniszczenia w Pontederze i Pizie.

Zalew odgałęzia się od Arno 40 km od ujścia rzeki od brzegu, tuż poniżej Pontedery w kierunku południowo-zachodnim, gdzie Arno płynie dalej w kierunku północno-zachodnim. Wysokość w miejscu rozwidlenia wynosi 11 metrów, a główne wejście do kanału jest kontrolowane przez cztery wrota, które podczas normalnego poziomu wody są zamknięte, podczas gdy drugie, mniejsze wejście ma swobodny przepływ. Kanał główny ma łączną długość 28,3 km i po zakręcie 8 km w dół rzeki biegnie prawie prosto w kierunku morza, w kierunku zachodnio-południowo-zachodnim.

Dolny odcinek o długości 6 km stanowi granicę między prowincjami Livorno i Piza, natomiast ujście znajduje się między Calambrone a portem morskim Livorno, 11 km na południe od ujścia Arno.

Scolmatore dell'Arno ma kilka odgałęzień, z których najważniejszym jest znacznie starszy kanał Navicelli, łączący się niecały kilometr od ujścia, choć leżą one równolegle przez kolejne 2 kilometry, zanim kanał ten skręci w kierunku północno-zachodnim. Kolejne kilka kanałów odwadnia obszar między właściwym Arno a terenem zalewowym. Głównym dopływem jest rzeka Tora, która łączy się z Arno na odcinku 9,5 km od ujścia, na północny zachód od Mortaiolo. Mniejszym dopływem jest rzeka Zannone, która uchodzi do rzeki na odcinku 19,5 km od ujścia, tuż poniżej wspomnianego zakola koryta. Jest prawdopodobne, że dolna część kanału przynajmniej częściowo pokrywa się z pierwotnymi szlakami rzek Tora i Zannone. Obie te rzeki biorą swój początek na wzgórzach Pisan, na południe od doliny Arno i samego kanału.

Kanał przeciwpowodziowy został zaprojektowany na przepustowość 1400 metrów sześciennych na sekundę, co powinno umożliwić 60% wody przepływającej przez Pizę, ale tej wielkości nigdy nie osiągnięto, a z powodu braku konserwacji rzeczywisty odpływ z kanału nie przekracza 400 metrów sześciennych na sekundę. Powiązanym problemem jest zamulanie portu morskiego w Livorno, który leży w pobliżu ujścia kanału przeciwpowodziowego.