Latium adiectum, Fondi
Fakty i informacje praktyczne
Latium adiectum lub Latium Novum to starożytny rzymski termin geograficzny używany co najmniej od I wieku n.e. kiedy to wzmianka o nim pojawia się u Pliniusza w połączeniu z Latium antiquum, czyli pierwotnym terytorium plemienia Latini. O tym ostatnim Pliniusz mówi: Jego mieszkańcy często się zmieniali: w różnych czasach zajmowały go różne ludy - Aborygeni, Pelasgiowie, Arkadowie, Sycylijczycy, Aurunci, Rutuli...
Następnie mówi o późniejszym rozszerzeniu do rzeki Garigliano, obejmującym Volsci, Osci i Ausones. Ostatnim miastem w Adiectum Latium, czyli "rozszerzeniu Latium", była Sinuessa.
Uwagi Pliniusza dotyczące Latium są częścią jego opisu Italii:...ziemia, która jest jednocześnie matką i wychowalnią wszystkich innych ziem, wybrana przez opatrzność bogów, aby uczynić niebo bardziej chwalebnym, aby zjednoczyć rozproszone imperia, aby uczynić obyczaje łagodnymi, aby połączyć we wspólnocie językowej szarpiące się i nieokrzesane języki tak wielu narodów, aby dać ludzkości cywilizację, i jednym słowem, aby stać się na całym świecie jedną ojczyzną wszystkich ras.
Po jeszcze bardziej elokwentnych słowach na temat Włoch - sam był w rzeczywistości raczej północnym Włochem niż Rzymianinem - podaje: opis objazdu Włoch i ich miast. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zamierzamy podążać za autorytetem jego zmarłego Majestatu Augusta i przyjąć podział, jakiego dokonał on na jedenaście regionów całej Italii...
Latium i Kampania razem tworzą Region I, z którego Latium dzieli się na Latium Vetus lub Antiquus i Latium Adiectum lub Novum.
Fondi
Lacjum