Calatia, Maddaloni

Cālātia - starożytne miasto w Kampanii, w południowych Włoszech, ok. 10 km na południowy wschód od Kapui, przy Via Appia, w pobliżu miejsca, gdzie odchodzi od niej Via Popillia. Jest ono reprezentowane przez miejscowość znaną jako Villa Galazia i kościół San Giacomo alle Galazze, na terenie współczesnego miasta Maddaloni, bardzo blisko granicy z sąsiednim miastem San Nicola la Strada i tuż przy Via Appia. Via Appia, podobnie jak w Kapui, porzuca tu swój dawny kierunek SE na długości 2000 stóp osmańskich, po czym biegnie na wschód, a następnie wznawia swój bieg na SE. Ruiny zawierają pozostałości murów, a przedrzymska nekropolia została częściowo odkopana w 1882 roku. Dziesięć szybów wyłożonych płytami z tufu, które mogły być wejściami do grobowców lub służyć jako studnie.

Historia Kalatii jest podobna do historii jej potężniejszego sąsiada Kapui, ale ponieważ leżała w pobliżu miejsca, w którym Via Appia skręca na wschód i wchodzi w góry, miała pewne znaczenie strategiczne. W 313 r. p.n.e. zostało zdobyte przez Samnitów i odzyskane przez dyktatora Fabiusza Maksymusa Rullianusa; Samnici zdobyli je ponownie w 311 r. p.n.e. ale musiało zostać odzyskane w nieznanym czasie. W III w. p.n.e. widzimy, że emituje monety z legendą oksywską, ale w 211 r. p.n.e. podzieliła los Kapui. W 174 r. p.n.e. wspomina się, że jego mury były naprawiane przez cenzorów. W 59 r. p.n.e. Cezar założył tu kolonię.