Spoleto Cathedral, Spoleto

Katedra w Spoleto jest katedrą archidiecezji Spoleto-Norcia utworzonej w 1821 roku, wcześniej diecezji Spoleto, oraz głównym kościołem umbryjskiego miasta Spoleto, we Włoszech. Poświęcona jest Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.

Kościół jest zasadniczo przykładem architektury romańskiej, z nawą główną i dwiema nawami bocznymi przeciętymi transeptem, choć później został zmodyfikowany. Został zbudowany w drugiej połowie XII wieku, po spustoszeniu miasta przez wojska Fryderyka Barbarossy, na terenie, na którym wcześniej stała katedra pod wezwaniem świętego Primianusa, zniszczona przez cesarza. W XV i XVI wieku dobudowano godną uwagi zewnętrzną kruchtę i dzwonnicę.

Fasada podzielona jest na trzy pasma. W dolnym znajdują się piękne architrawowane drzwi z rzeźbionymi słupkami. Po obu stronach ganku znajdują się dwie ambony. Górne pasma rozdzielone są oknami różanymi i łukami ostrołukowymi. Najbardziej rzucającą się w oczy cechą górnej fasady jest bizantyjsko-hieratyczna mozaika przedstawiająca Chrystusa udzielającego błogosławieństwa, wykonana przez niejakiego Solsternusa. Swoje dzieło opatrzył on napisem "Doctor Solsternus, hac summus in arte modernus", nazywając siebie wybitnym artystą nowożytnym. Nic więcej o nim nie wiadomo. Z pewnością wyprzedził swoich współczesnych, ponieważ musiało upłynąć jeszcze pół wieku, zanim mozaiki w kościołach rzymskich prześcignęły jego styl. W części dzwonnicy współczesnej kościołowi wykorzystano elementy rzymskie i wczesnośredniowieczne.

Wnętrze zostało znacznie przebudowane w XVII-XVIII w. ale zachowało oryginalną kosmatą posadzkę nawy głównej. Innym zabytkiem jest freskowana apsyda z czterema Scenami z życia Marii Panny, rozpoczęta w 1467 r. przez Filippa Lippiego, a ukończona dwa lata później przez jego uczniów Fra' Diamante i Piermatteo Lauro de' Manfredi da Amelia. Lippi jest pochowany w południowym ramieniu transeptu.

Na uwagę zasługuje również krzyż ołtarzowy autorstwa Alberta Sozio z 1187 r. bizantyjska ikona podarowana miastu przez Barbarossę na znak pokoju oraz freski Pinturicchia w kaplicy biskupa Eroli. Inne freski z XVI wieku znajdują się w następnej kaplicy. W kościele znajduje się również polichromowana drewniana figura Madonny oraz chór z malowanym ołtarzem i tabernakulum, w Kaplicy Relikwii, pod którą znajduje się krypta dawnej katedry San Primiano.