Chiesa di Santa Maria Antica, Werona

Santa Maria Antica to kościół rzymskokatolicki w Weronie, we Włoszech. Obecny kościół jest w stylu romańskim i pochodzi z 1185 roku, przebudowany po tym, jak trzęsienie ziemi w 1117 roku zniszczyło pierwotny budynek, który pochodził z końca okresu dominacji Lombardów w VII wieku. Jedyną pozostałością po budowli z VII wieku jest fragment czarno-białej mozaikowej posadzki.

Obecna budowla została poświęcona przez patriarchę Akwilei i pełniła funkcję prywatnej kaplicy rządzącej w Weronie rodziny Scaligeri, położonej obok ich rodzinnego cmentarza. Kościół posiada niewielką dzwonnicę z tufu w stylu czysto romańskim, z oknami słupowymi i iglicą pokrytą cegłą. Około 1630 r. trójnawowe wnętrze zostało przebudowane w stylu barokowym, jednak renowacja przeprowadzona pod koniec XIX w. przywróciła pierwotne romańskie wnętrze, podzielone kolumnami z łukami "sesto rialzato" i z dachem "incavallature" wspartym na poprzecznych łukach, jak w bazylice św. Wewnątrz znajdują się dwie boczne absydy z tufu i cotto oraz centralna absyda z dwoma freskami z początku XIV wieku.

Na zewnątrz znajdują się naprzemienne pasma z tufu i cotto, z małymi oknami. Nad drzwiami bocznymi dominuje łuk Cangrande I della Scala, najsubtelniejszy, ale najbardziej monumentalny z łuków rodzinnych. W pobliżu kościoła odkryto cmentarz z pięćdziesięcioma pochówkami z XI w. z których część była ułożona w linii północ-południe, a część wschód-zachód.

W dzwonnicy znajdują się dwa dzwony odlane w XVII wieku i dzwoniące w systemie weroneskim.