Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji

Festiwal Filmowy w Wenecji, znany oficjalnie jako Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, jest najstarszym festiwalem filmowym na świecie. Jest również jednym z "Wielkiej Piątki" festiwali filmowych, obok Cannes, Berlina, Toronto i Sundance. Założony w 1932 roku w malowniczym mieście Wenecji we Włoszech, stanowi kluczowy element Biennale w Wenecji, które celebruje różne formy sztuki, w tym kino. Co roku festiwal rozświetla wyspę Lido w Lagunie Weneckiej, zazwyczaj pod koniec sierpnia lub na początku września. Nawet globalne wyzwania związane z pandemią koronawirusa nie zatrzymały 77. edycji, która odbyła się od 2 do 12 września 2020 roku.

Korzenie festiwalu sięgają lat 30. XX wieku, a jego założycielami byli Giuseppe Volpi, Luciano de Feo i Antonio Maraini. Choć napotkał trudności podczas II wojny światowej, festiwal powrócił z pełną siłą w 1946 roku. Na przestrzeni dekad znacznie się rozwinął, wprowadzając takie prestiżowe nagrody jak Złoty Lew i Srebrny Lew. Mimo okresów zawieszenia i restrukturyzacji, szczególnie pod koniec lat 70. i na początku lat 80., festiwal nieustannie się odnawiał.

Pod obecnym kierownictwem Alberto Barbery, Festiwal Filmowy w Wenecji stał się kluczową platformą promującą filmy nagradzane Oscarami i wprowadził innowacyjne sekcje, takie jak filmy wirtualnej rzeczywistości. Podkreśla również wschodzące gwiazdy poprzez nagrody, takie jak Nagroda im. Marcello Mastroianniego. Wyróżnienia festiwalu obejmują Złotego Lwa dla najlepszego filmu, Srebrnego Lwa dla najlepszego reżysera i liczne inne nagrody za aktorstwo, doskonałość techniczną i scenariusz.

Festiwal jest prowadzony przez prezydenta Biennale w Wenecji, obecnie Roberto Cicutto, oraz dyrektora Alberto Barberę. Na przestrzeni lat Festiwal Filmowy w Wenecji zdołał zachować swoją prestiż i znaczenie w ciągle ewoluującej branży filmowej, zdobywając międzynarodowe uznanie i prezentując bogatą mozaikę filmowych arcydzieł.