Fakty o: Łasica
Łasica – rodzaj lądowego ssaka drapieżnego z podrodziny łasic w rodzinie łasicowatych. Gatunki zaliczane do tego rodzaju są najmniejszymi ssakami w rzędzie drapieżnych.
Charakterystyka
Długość ciała 19–56,2 cm, długość ogona 4,2–21 cm; masa ciała 25–2050 g; samce są większe i cięższe od samic. Najczęściej posiadają czerwoną lub brązową sierść na grzbiecie i białą na brzuchu. Zdarza się, że niektóre osobniki pewnych gatunków po linieniu przybierają na zimę całkowicie białe ubarwienie. Posiadają wydłużone, smukłe ciało o krótkich nogach co pozwala im skutecznie polować w zaroślach.
Łasice odżywiają się małymi ssakami i od czasu do czasu człowiek uznaje je lokalnie jako szkodniki, gdyż niektóre gatunki polują również na drób oraz króliki hodowane na farmach i gospodarstwach.
Etymologia
- Mustela (Mustella): łac. mustela – łasica, od zdrobnienia mus, muris – mysz.
- Putorius: łac. putor – smród, fetor; w aluzji do charakterystycznego odoru. Gatunek typowy: Mustela putorius Linnaeus, 1758.
- Arctogale: gr. αρκτoς – niedźwiedź; γαλη galē – łasica. Gatunek typowy: erminea Linnaeus, 1758.
- Ictis: gr. ίκτις iktis – łasica lub kuna. Gatunek typowy: Mustela vulgaris Griffith, 1827 = erminea Linnaeus, 1758.
- Foetorius: łac. fetor – smród, odór. Gatunek typowy: Mustela putorius Linnaeus, 1758.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki:
Pozycja taksonomiczna opisywanej pod nazwami Mustela furo, Mustela putorius furo i Mustela putorius f. furo udomowionej fretki domowej nie została ostatecznie ustalona. Tradycyjnie uważano, że pochodzi od tchórza zwyczajnego (M. putorius), jednak badania genetyczne wskazują na bliższe pokrewieństwo z tchórzem stepowym (M. eversmanii). Ci trzej przedstawiciele rodzaju Mustela mogą się ze sobą krzyżować dając płodne potomstwo.
Watykan