Paź korsykański

Korsykański paź królowej, znany naukowo jako Papilio hospiton, to fascynujący motyl występujący wyłącznie na śródziemnomorskich wyspach Korsyka i Sardynia. Ten średniej wielkości motyl ma rozpiętość skrzydeł od 72 do 76 milimetrów i charakteryzuje się uderzającymi czarno-żółtymi skrzydłami ozdobionymi niebieskimi i czerwonymi akcentami. Co ciekawe, zarówno samce, jak i samice korsykańskiego pazia królowej wyglądają bardzo podobnie.

Jedną z kluczowych różnic między Papilio hospiton a jego bliskim krewnym, Papilio machaon, jest kształt skrzydeł. Papilio hospiton ma bardziej zaokrąglone skrzydła oraz krótki wyrostek na tylnym skrzydle zamiast ogona. Kolorystycznie, korsykański paź królowej ma bardziej rozległe czarne obszary gęsto posypane żółtymi plamkami. Jego gąsienice są zielone z czarnymi paskami i drobnymi żółtawo-czerwonymi plamkami, przy czym kolor czarny jest bardziej wyraźny niż u gąsienic Papilio machaon. Poczwarka, czyli stadium pupalne, Papilio hospiton jest zielona i ma bardziej zauważalne guzki brzuszne w porównaniu do tych u Papilio machaon.

Korsykański paź królowej zazwyczaj zamieszkuje obszary górskie, żyjąc na wysokościach między 400 a 1500 metrów nad poziomem morza na Korsyce i Sardynii. Jego preferowane rośliny żywicielskie należą do rodziny baldaszkowatych, w tym koper włoski, ferulę, rutę korsykańską i Peucedanum paniculatum, choć preferencje te są nadal przedmiotem dyskusji.

Papilio hospiton ma dwa pokolenia, jedno w maju i drugie w sierpniu. Jednakże napotyka liczne zagrożenia, które zagrażają jego przetrwaniu, takie jak niszczenie siedlisk, utrata roślin żywicielskich oraz nadmierne zbieranie. Ochrona tego unikalnego motyla jest kluczowa dla zachowania jego miejsca w śródziemnomorskim ekosystemie.