Rudzik

Rudzik europejski, często nazywany rudzikiem zwyczajnym, to uroczy mały ptak, który głównie żywi się owadami. Należy do podrodziny drozdów w obrębie rodziny muchołówkowatych. Zarówno samce, jak i samice mają jaskrawo pomarańczowe piersi i twarze, uzupełnione szarymi liniami na twarzy, brązowymi partiami grzbietu i białawymi brzuchami. Można je spotkać w całej Europie, zachodniej Syberii i północnej Afryce. Zazwyczaj pozostają w tych regionach, z wyjątkiem dalekiej północy.

Karol Linneusz po raz pierwszy opisał rudzika europejskiego w 1758 roku, a ptak ten należy do rodzaju Erithacus. Nazwa „rudzik” podkreśla jego charakterystyczną pomarańczową pierś. Istnieje wiele podgatunków rudzików, w tym unikalne populacje na wyspach, takich jak Wyspy Kanaryjskie. Mimo że są częścią rodziny muchołówkowatych Starego Świata, rudzik europejski jest blisko spokrewniony z innymi rodzajami rudzików występującymi w Ameryce i Australazji.

Rudziki są wysoce terytorialne i nie wahają się agresywnie bronić swojego terytorium. Mają unikalny zestaw wokalizacji i są przeważnie aktywne w ciągu dnia. Jednak można je czasami zauważyć także w nocy, jeśli warunki są sprzyjające. Ich dieta obejmuje owady, jagody i owoce. Jeśli chodzi o gniazdowanie, są dość wszechstronne, wybierając różnorodne lokalizacje i składając kilka lęgów jaj w ciągu sezonu lęgowego.

W kulturze brytyjskiej rudzik jest ukochanym symbolem, zwłaszcza w okresie Bożego Narodzenia. Jest zakorzeniony w folklorze i różnych legendach, z wieloma opowieściami wyjaśniającymi jego pomarańczową pierś. Rudzik został nieoficjalnie przyjęty jako narodowy ptak Wielkiej Brytanii w latach 60. XX wieku i wygrał publiczne głosowanie na ten sam tytuł w 2015 roku. Można znaleźć rudziki na kartkach świątecznych, znaczkach pocztowych, a nawet jako przydomki dla drużyn sportowych.