White-winged widowbird

Białoskrzydły wdowik to fascynujący gatunek ptaków pochodzących z Afryki, występujący na południe od Sahary. Charakteryzuje się uderzającym wyglądem, wykazującym znaczne różnice między samcami a samicami, szczególnie w okresie lęgowym. Samce mają ciemne pióra z wyrazistymi białymi plamami, podczas gdy samice prezentują bardziej stonowany, jasny kolor. Rozpoznano trzy podgatunki tego ptaka.

Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1848 roku przez Johna Cassina. Co ciekawe, zaobserwowano przypadki hybrydyzacji z biskupami czerwonymi w niewoli. Białoskrzydły wdowik bywa również określany innymi nazwami, takimi jak białoczoły wdowik, białoramienny wdowik oraz czarna długosterna wdowa. Trzy podgatunki noszą nazwy: albonotatus, eques i asymmetrurus.

Pod względem wielkości, białoskrzydły wdowik mierzy około 15 do 19 cm długości i waży około 23 gramy. Samce są łatwo rozpoznawalne dzięki krótkim ogonom i charakterystycznym białym pokryciom skrzydeł, bez żółtych oznaczeń na plecach. Samice natomiast mają jaśniejszy spód ciała.

Te ptaki są szeroko rozpowszechnione w różnych krajach afrykańskich, dobrze prosperując w siedliskach takich jak sawanny, łąki, tereny podmokłe oraz tereny uprawne. Znane są z unikalnych odgłosów, które brzmią jak "zeh-zeh-zeh" i "witz-witz-witz".

Jeśli chodzi o zachowanie, białoskrzydły wdowik jest poligyniczny, co oznacza, że jeden samiec kopuluje z wieloma samicami. Samce budują owalne gniazda na gałęziach drzew. Samice składają od dwóch do czterech jaj, które wysiadują przez około 12 do 14 dni. Po wykluciu, pisklęta pozostają w gnieździe przez około 11 do 14 dni i stają się niezależne po 22 do 25 dniach. Ich dieta składa się głównie z nasion traw, nektaru i owadów.