Dara-I-Pech District

Dystrykt Dara-I-Pech znajduje się w zachodnio-środkowej części prowincji Kunar w Afganistanie, 30 km na zachód od Asadabadu. W 2006 r. liczył 48 400 mieszkańców. Dystrykt jest zarządzany z Mano Gai. Gubernatorem jest Mohammad Rahkman.

Większość ludności stanowią Pasztunowie Safi, którzy osiedlili się głównie wzdłuż rzeki Pech, ale dystrykt obejmuje również Korengalisów mówiących językiem paszi, zamieszkujących południową część doliny Korengal.

Występuje tu kilka dużych dolin kapilarnych, takich jak Korengal i Szuryak. Jest tu 13 dużych wiosek, większość z nich w dolinach górskich. Powstał tam rynek drzewny. Ludzie są na ogół biedni. Głównym źródłem dochodu jest rolnictwo i hodowla zwierząt. Opieka zdrowotna i edukacja wymagają poprawy.

Nangalam, położone u zbiegu rzek Pech i Waygal, jest największym miastem w dystrykcie. Dawniej wioska była zamieszkana przez osoby posługujące się językiem dardyjskim z doliny rzeki Pech, zwanym Nangalami, ale w 1978 roku została zniszczona przez wojska afgańskie. Kiedy ją odbudowano, jej mieszkańcy to głównie Pasztunowie Safi. Główna baza koalicji Camp Blessing znajduje się niedaleko Nangalam, na zachodzie.

W 1999 roku obszar ten został dotknięty rozległymi pożarami, które spaliły tysiące akrów lasu w dolinie Dara Pech, wysiedlając około 300 osób. Rządzący wówczas talibowie zwrócili się do ONZ z prośbą o pomoc.

13 listopada 2003 r. w autobusie w tym rejonie został zdetonowany ładunek wybuchowy, który zabił cztery osoby, w tym dwoje dzieci.

Dolina Korengal była miejscem nieustannych walk między siłami amerykańskimi a powstańcami. 24 lutego 2008 r. New York Times Magazine opublikował artykuł autorstwa Elizabeth Rubin zatytułowany "Battle Company Is Out There".

Książka Syreni śpiew: The Allure of War autorstwa Antonio Salinasa została wydana w 2012 roku. Opisuje ona doświadczenia amerykańskiego plutonu w COP Honaker Miracle w dystrykcie Dara-I-Pech.