Makak berberyjski

Makak berberyjski, znany również jako magot, jest jedynym gatunkiem makaka występującym poza Azją. Te fascynujące naczelne żyją w górach Atlas w Algierii i Maroku, a także mają niewielką, lecz istotną populację na Gibraltarze.

Jednym z najbardziej interesujących aspektów makaków berberyjskich jest rola samców w wychowywaniu młodych. Ze względu na niepewność co do ojcostwa, samce angażują się w opiekę nad wszystkimi młodymi, co jest zachowaniem dość rzadkim wśród naczelnych.

Jeśli chodzi o dietę, makaki berberyjskie żywią się głównie roślinami i owadami. Są to stworzenia bardzo przystosowane do różnorodnych siedlisk. Fizycznie, samice mają średnią długość ciała około 56 cm, podczas gdy samce osiągają około 64 cm. Samce zazwyczaj ważą około 14,5 kg, natomiast samice około 10 kg.

Te małpy Starego Świata są bardzo społeczne, żyjąc w grupach liczących od 10 do 100 osobników. Populacja na Gibraltarze jest szczególnie interesująca, ponieważ jest to jedyna dziko żyjąca grupa naczelnych w Europie, licząca około 230 osobników.

Niestety, makak berberyjski stoi w obliczu wielu zagrożeń. Utrata siedlisk, nadmierne wypasanie, nielegalne chwytanie do handlu zwierzętami domowymi oraz konflikty z ludźmi przyczyniają się do spadku ich liczebności. Turyści często wchodzą w interakcje z tymi zwierzętami, co może negatywnie wpływać na ich zachowanie i zdrowie. W rezultacie makak berberyjski został uznany za gatunek zagrożony wyginięciem.

Pomimo tych wyzwań, populacja na Gibraltarze ma się dobrze. Skamieniałości makaków berberyjskich zostały znalezione w różnych krajach europejskich, datowane na środkowy i późny plejstocen, co potwierdza ich historyczną obecność w regionie. Miejmy nadzieję, że dzięki dalszym wysiłkom te niezwykłe naczelne będą mogły być chronione i zachowane dla przyszłych pokoleń.