Gwanako andyjskie

Guanako to fascynujący przedstawiciel rodziny wielbłądowatych, rodzimy dla Ameryki Południowej, blisko spokrewniony z lamą. Młode guanako nazywamy "chulengo". Te zwierzęta mierzą zazwyczaj od 1,0 do 1,3 metra w kłębie i mają długość ciała około 2,1 do 2,2 metra. Standardowo ważą od 90 do 140 kilogramów. Guanako występują w różnych odcieniach, od jasnobrązowego po ciemnokasztanowy, i mają szare twarze z małymi, prostymi uszami. Są jednymi z największych ssaków lądowych w Ameryce Południowej.

Często spotyka się guanako na dużych wysokościach, gdzie ich krew jest bogata w czerwone krwinki, co pomaga im przetrwać w środowiskach o niskiej zawartości tlenu. Ich wełna jest wysoko ceniona za miękkość i ciepło, co czyni ją poszukiwanym materiałem do produkcji luksusowych tkanin. Guanako zamieszkują stepy, zarośla i regiony górskie w całej Ameryce Południowej, w tym w Peru, Boliwii, Chile, Patagonii, Paragwaju i Argentynie. Żyją zazwyczaj w stadach składających się z dominującego samca, kilku samic i ich młodych.

Na wolności guanako muszą uważać na naturalnych drapieżników, takich jak pumy i lisy. Ich sezon godowy trwa od listopada do lutego, podczas którego samce często walczą o dominację. Po jedenastomiesięcznej ciąży samica rodzi jedno chulengo. Choć guanako są nadal dzikimi zwierzętami, można je również spotkać w niektórych ogrodach zoologicznych w USA oraz prywatnych stadach. Uważa się, że udomowione lamy wywodzą się od guanako.

Guanako są znane ze swojej czujności i zdolności do szybkiej ucieczki przed zagrożeniami, biegnąc z dużą prędkością przez różne tereny. Są niezwykle przystosowalne i mogą prosperować nawet w surowych środowiskach, takich jak pustynia Atakama. Obecne szacunki populacji guanako wahają się od 400 000 do 600 000 osobników. Ich unikalne cechy, adaptacje ekologiczne i znaczenie kulturowe sprawiają, że guanako są naprawdę fascynującym gatunkiem Ameryki Południowej.