Fakty o: Kuna
Kuny to fascynujące stworzenia należące do rodzaju Martes w podrodzinie Guloninae, będącej częścią rodziny łasicowatych (Mustelidae). Są łatwo rozpoznawalne dzięki swoich puszystym ogonom, dużym łapom z chowanymi pazurami oraz futru, które waha się od żółtawego do ciemnobrązowego – wysoko cenionego w przemyśle futrzarskim. Te zwinne i smukłe zwierzęta doskonale przystosowane są do życia w siedliskach tajgi i prosperują w lasach iglastych oraz północnych lasach liściastych na półkuli północnej.
Najnowsze badania DNA wykazały, że rodzaj Martes jest parafiletyczny, co oznacza, że nie obejmuje wszystkich potomków wspólnego przodka. Niektóre badania sugerują nawet, że są one blisko spokrewnione z innymi rodzajami, takimi jak Eira i Gulo.
Kuny prowadzą samotniczy tryb życia, spotykając się jedynie podczas okresu godowego, który przypada na późną wiosnę lub wczesne lato. Samice rodzą mioty liczące do pięciu młodych wczesną wiosną. Młode są odstawiane od matki po około dwóch miesiącach i stają się niezależne w wieku trzech do czterech miesięcy. Jako wszystkożercy, kuny mają różnorodną dietę, ale czasami mogą powodować problemy, szukając ciepłych, suchych miejsc, co może prowadzić do uszkodzeń pojazdów i innych materiałów.
Kuny mają również znaczenie kulturowe w różnych regionach. W Kanadzie były kluczowym elementem handlu futrami, wymienianymi na różne towary. W Chorwacji skóry kun były używane jako forma płatności w średniowieczu, co wpłynęło na nazwę współczesnej chorwackiej waluty, kunę. W Finlandii znana firma Nokia zawdzięcza swoją nazwę od kuny znanej jako nokia. W starożytnej Grecji kuny były wspomniane w "Iliadzie", a we Włoszech łacińskie słowo na hełm, "galea" pierwotnie odnosiło się do skór kun.