St Stephen's Anglican Church, Toodyay

Stephen's Anglican Church to wpisany na listę zabytków kościół anglikański przy Stirling Terrace w Toodyay w Australii Zachodniej. Kościół był jednym z najwcześniejszych znaczących budynków publicznych zbudowanych w mieście o ówczesnej nazwie Newcastle.

Zbudował go George Henry Hasell, któremu pomagali kamieniarz Esau Wetherall i łupacz gontów o nazwisku MacKnoe. Dnia 9 maja 1862 r. Matthew Hale, jako biskup diecezji anglikańskiej Perth, poświęcił kościół i rozpoczął odprawianie nabożeństw. Później zbudowano osobną dzwonnicę z drewna krzewów, która stoi do dziś. Dzwon został poświęcony w grudniu 1910 r. przez Charlesa Rileya, biskupa Perth. Pierwszym pastorem był Charles Harper. Dzwon został wykonany przez firmę Fred Metters & Co. Perth, a podarował go Charles Maxwell Lukin.

20 czerwca 1915 roku w St Stephen's odbyło się nabożeństwo żałobne za Williama Henry'ego Strahana, który zginął w akcji ANZAC pod Gallipoli w czasie I wojny światowej. Strahan był pierwszą ofiarą wojny w Toodyay. Na jego pogrzebie zjawiła się duża liczba osób - około 1/5 mieszkańców dzielnicy.

Dach pokryty gontem został zastąpiony blachą falistą w połowie lat 40.

Szczepana została poświęcona przez arcybiskupa Roberta Moline'a jako pomnik Charlesa Augusta Lee Steere'a i Rodericka Yelvertona Lee Steere'a, którzy stracili życie podczas II wojny światowej. Przybudówka została zaprojektowana przez architekta F.G.B. Hawkinsa i zbudowana przez wykonawcę, pana Hawkinsa, z cegieł pochodzących z rozebranego budynku Nunyle Agricultural Hall.

Nad kościołem góruje gumowiec zalewowy, którego wiek szacuje się na ponad 400 lat. Przycięcie górnych gałęzi drzewa, nadające mu nieco przechylony wygląd, miało na celu zapobieżenie uderzeniu przez nie w napowietrzne linie energetyczne, które od tego czasu zostały poprowadzone pod ziemią. Mimo że w przeszłości usunięcie drzewa było zagrożone przez zabudowę, jest ono obecnie uważane za ikonę, a jego znaczenie historyczne jest dobrze znane.

Styl architektoniczny kościoła można określić jako powściągliwy gotyk z ostrołukowymi obramowaniami okien i drzwi. Od północy i południa znajdują się wysokie okna lancetowe, a przypory dzielą północną i południową fasadę na równomiernie rozmieszczone przęsła. Dach o dużym nachyleniu jest obecnie pokryty blachą falistą.