Kaḻayapiṯi, Watarru Indigenous Protected Area

Kaḻayapiṯi to otwór skalny w Birksgate Range w północno-zachodniej części Australii Południowej. Jest to ważne miejsce we wczesnej historii ludu Pitjantjatjara. Nazwa pochodzi od słów kaḻaya i piṯi. Jest to główne święte miejsce dla Kaḻaya Tjukurpa i było używane do ceremonii przez Pitjantjatjara na długo przed kolonizacją Australii.

Kaḻayapiṯi stanowi południowe serce tradycyjnego terytorium Pitjantjatjara. Według antropologa Normana Tindale'a lud Pitjantjatjara pierwotnie migrował z południowego wybrzeża. Kaḻayapiṯi służyło im za główny dom, gdy posuwali się dalej na północ i północny wschód w kierunku pasm Tomkinson, Mann i Petermann. Tutejszy otwór skalny był bardzo ważny w czasie suszy, ponieważ na Wielkiej Pustyni Wiktorii na południu niewiele było tak pewnych i stałych źródeł wody. Jednak podczas długiej i dotkliwej suszy w latach 1914-1916 Pitjantjatjara zostali zmuszeni do przeniesienia się dalej na wschód, do Pasm Musgrave, tradycyjnego terytorium Jankunytjatjara.