Crested bellbird

Czubaty dzwonnik to ptak średniej wielkości, występujący w suchszych regionach Australii. Zazwyczaj można go spotkać w zaroślach akacji, eukaliptusowych lasach oraz na równinach porośniętych solankowymi roślinami. Samce charakteryzują się szarymi głowami, czarnymi czubkami i czarnymi piersiami, podczas gdy samice i młode są bardziej stonowane w kolorystyce. Jedną z najbardziej interesujących cech tego ptaka jest jego dzwonowate zawołanie, które można usłyszeć z dużej odległości.

Ptaki te należą do rodziny Oreoicidae i znane są pod zabawnymi nazwami, takimi jak "panpanpanella" i "dick-dick-the-devil", ze względu na swoje charakterystyczne głosy. Dorosłe czubate dzwonniki osiągają długość od 19 do 23 cm. Samce mają wyrazisty czarny czubek, białe gardło i czarną pierś, podczas gdy samice i młode mają bardziej subtelne ubarwienie. Często można je zobaczyć żerujące na ziemi lub w niskich krzewach, zarówno samotnie, w parach, jak i w mieszanych stadach. Ich zawołania są unikalne, czasami obejmując duety między samcami a samicami.

Podczas rozmnażania czubate dzwonniki tworzą pary i budują gniazda w kształcie kubka blisko ziemi, używając do tego patyków i gałązek. Zazwyczaj składają do czterech jaj, a oboje rodzice uczestniczą w ich inkubacji. Sezon lęgowy trwa od sierpnia do grudnia. Te ptaki głównie żywią się nasionami i bezkręgowcami, często można je zobaczyć skaczące szybko po ziemi lub między niskimi gałęziami.

Czubaty dzwonnik jest szeroko rozpowszechniony w półpustynnych wybrzeżach i wewnętrznych regionach Australii, choć unika wilgotnych obszarów. Niestety, w miejscach takich jak Wiktoria, jest zagrożony fragmentacją i zniszczeniem siedlisk.

Działania na rzecz ochrony czubatego dzwonnika różnią się w zależności od regionu Australii. W Wiktorii są wymienione jako gatunek zagrożony i były oznaczone jako bliskie zagrożenia na doradczej liście z 2007 roku. Utrata siedlisk spowodowana wycinką terenów jest poważnym problemem, prowadzącym do zmniejszenia ich zasięgu. Chociaż nie są wymienione jako zagrożone na mocy australijskiej ustawy o ochronie środowiska i bioróżnorodności z 1999 roku, działania ochronne na poziomie stanowym są kluczowe dla zachowania tych unikalnych ptaków.