Fakty o: Czapla nadobna
Czapla nadobna – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- czapla nadobna (Egretta garzetta garzetta) – Eurazja pasem od Francji po Półwysep Koreański i Japonię oraz Indie, Bliski Wschód i północna Afryka. Podgatunek wędrowny, zimuje w Afryce i na południu Azji.
- Do Polski regularnie zalatuje, zwłaszcza na południe; dwukrotnie stwierdzono jej lęgi – w 2003 i 2012 roku.
- czapla wyspowa (Egretta garzetta nigripes) – wyspy południowo-wschodniej Azji i Pacyfiku.
- Egretta garzetta immaculata – Australia i Nowa Zelandia.
- czapla zmienna (Egretta garzetta dimorpha) – pas od Kenii po Mozambik oraz Madagaskar. Takson o niepewnej pozycji taksonomicznej, przez niektórych systematyków podnoszony do rangi gatunku.
- Dwa kolejne taksony, uznawane kiedyś za podgatunki czapli nadobnej (E. g. gularis i E. g. schistacea), wydzielono w osobny gatunek – czaplę rafową.
- Cechy gatunku
- Upierzenie śnieżnobiałe, dziób niebieski, nogi ciemne, stopy jaskrawo żółte. W okresie godowym u nasady szyi, na grzbiecie i na ogonie wyrastają długie pióra, lekko uniesione o rozdzielonych promieniach, tworzące delikatną pelerynę. Te pióra mające 18–21 cm i będące jej ozdobą okazały się dla człowieka atrakcją: od średniowiecza po XVIII wiek sporządzano z nich kity zdobiące hełmy rycerstwa, czapki szlachty (także polskiej) i kapelusze wyższych oficerów, a nawet przybrania głów koni należących do możnowładców; modną dekoracją damską stały się w XIX wieku (egreta). Upierzenie spoczynkowe jest podobne, ale bez ozdobnych piór. Odlatują na zimowiska we wrześniu i październiku, a nawet w listopadzie, wraca od marca do maja. Mniejsza w porównaniu z innymi czaplami. Można usłyszeć jej dźwięczne okrzyki „kark”. Jest 2 razy mniejsza od podobnej czapli białej, która nie ma piór ozdobnych na głowie, a tylko na grzbiecie (dł. 50 cm) oraz ma czarny dziób u nasady żółty.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 55–65 cmrozpiętość skrzydeł ok. 88–95 cmmasa ciała ok. 450–600 g
- Biotop
- Wszelkie wody, zarówno słodkie jak i słone, o ile znajdują się na brzegu krzewy lub drzewa, na których można zbudować gniazdo. Spotkać ją można na bagnach. Poza okresem lęgowym ten warunek nie jest konieczny.
- Gniazdo
- Na ziemi pod osłoną krzewów, na drzewach, czasem w trzcinach. Zbudowane z cienkich łodyg, suchych wiech trzcin dostarczanych przez samca. Samica buduje gniazdo i broni go przed sąsiadami, którzy chętnie rozkradają go z materiałów pod jej nieobecność. Towarzyski ptak, tworzy kolonie lęgowe, często z innymi gatunkami czapli, a także kormoranami.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 3–6 niebieskawych jaj. Składa je na północy w marcu – czerwcu, w Azji południowej w lipcu – wrześniu, a w Afryce podczas pory deszczowej.
- Wysiadywanie i dorastanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 20–25 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 30 dniach. Rodzice karmią je płazami, wodnymi stawonogami, drobnymi ssakami, mięczakami, a nawet pisklętami innych gatunków ptaków. Pod nieobecność rodziców wychodzą z gniazda na pobliskie gałęzie i wracają dopiero gdy wrócą, są jeszcze wtedy słabo opierzone. Okres ten trwa 6 tygodni. Gdy na dobre opuszczą gniazdo, przebywają jeszcze przez pewien czas w pobliżu rodziców w okolicy kolonii.
- Pożywienie
- Drobne zwierzęta wodne. Żerują w płytkich wodach stojących, pokonując niekiedy 10–20 km dziennie.