Kruk australijski

Australijski kruk, członek rodzaju Corvus, jest powszechnym widokiem w południowej i północno-wschodniej części Australii. Rozpoznawalny dzięki swoim całkowicie czarnym, lśniącym piórom, mocnym nogom oraz charakterystycznym piórom na gardle, ten ptak z powodzeniem przystosował się do życia w miastach takich jak Sydney, Canberra i Perth.

Jako wszystkożerca, australijski kruk ma zróżnicowaną dietę, obejmującą zarówno rośliny, jak i zwierzęta, i często można go zobaczyć, jak żeruje na odpadkach miejskich. Ptaki te są dość terytorialne i często tworzą dożywotnie więzi ze swoimi partnerami. Sezon lęgowy trwa od lipca do września, a gniazda zazwyczaj umieszczane są wysoko na drzewach.

Po raz pierwszy opisany w 1827 roku, australijski kruk ma dwa uznane podgatunki. Na przestrzeni lat jego nazwa była kilkakrotnie zmieniana i czasami bywa nazywany południowym krukiem lub po prostu wroną. Ewolucyjnie jest blisko spokrewniony z innymi australijskimi krukami oraz z krukiem torresiańskim i wroną małą.

Australijskie kruki można znaleźć w większości wschodniej i południowej Australii, gdzie dobrze sobie radzą w lasach eukaliptusowych, na terenach rolniczych i w obszarach miejskich. Znane z kompleksowych wokalizacji, te ptaki używają dźwięków do komunikacji i obrony swojego terytorium.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, australijskie kruki są oddanymi partnerami, broniąc swojego terytorium i budując duże, niechlujne gniazda na wysokich drzewach. Samica wysiaduje jaja i opiekuje się bezradnymi pisklętami. Ich wszystkożerna dieta obejmuje owady, padlinę i różne inne pokarmy, a są znane z inteligentnego żerowania, szczególnie w środowiskach miejskich.

Pomimo zagrożeń ze strony drapieżników, takich jak orły i lisy, a także działalności człowieka, takiej jak strzelanie i trucie, australijski kruk pozostaje odporny. W kulturach rdzennych zajmuje szczególne miejsce w mitologii i folklorze. Chociaż czasami są oskarżane o polowania na młode jagnięta, te ptaki odgrywają kluczową rolę w usuwaniu padliny i kontrolowaniu populacji owadów na terenach rolniczych.