Łąkówka turkusowa

Turkusowa papuga, reprezentująca rodzaj Neophema, to niezwykle malowniczy ptak endemicznym dla wschodniej Australii. Spotkać je można od południowo-wschodniego Queensland, poprzez Nową Południową Walię, aż po północno-wschodnią Wiktorię. George Shaw pierwszy raz opisał ten gatunek w 1792 roku. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów, turkusowa papuga wyróżnia się intensywnymi kolorami. Samce mają przeważnie zielone ciało z jaskrawo turkusową niebieską twarzą, podczas gdy samice są bardziej subtelne w barwach, z bladymi zielonymi piersiami i żółtym brzuchem.

Turkusowe papugi żywią się głównie trawami i nasionami, ale również nie odmawiają sobie kwiatów, owoców, a nawet małych owadów. Preferują gniazdowanie w dziuplach drzew eukaliptusowych.

Na przestrzeni lat turkusowa papuga zmieniała kilkukrotnie swoją nazwę, ale obecnie znana jest jako Neophema pulchella. Jest blisko spokrewniona z papugą czerwonobrzuchą i stanowi jeden z sześciu gatunków w rodzaju Neophema. Choć ich populacja zmalała na początku XX wieku, później zaczęła się odbudowywać.

Zamieszkują głównie tereny trawiaste i otwarte lasy, zwłaszcza tam gdzie rosną drzewa eukaliptusowe i Callitris. Preferują skaliste grzbiety i wąwozy. Mimo że zazwyczaj są osiadłe, niektóre populacje wykonują lokalne migracje. Ze względu na utratę siedlisk i ich fragmentację podjęto działania ochronne, a w niektórych regionach gatunek ten klasyfikowany jest jako bliski zagrożenia.

Te papugi są monogamiczne i zazwyczaj trzymają się w małych grupach lub stadach. Sezon lęgowy trwa od sierpnia do stycznia. Gniazda zakładają głównie w dziuplach drzew. Ich dieta składa się głównie z nasion, ale obejmuje również liście, kwiaty, owoce i owady. Przetrwaniu turkusowych papug zagrażają drapieżniki oraz degradacja siedlisk.

W niewoli turkusowa papuga jest znana od XIX wieku. Dzięki wysiłkom hodowlanym powstało kilka wariantów kolorystycznych. Chociaż początkowo miały trudności z rozmnażaniem, przystosowały się dobrze i są cenione za swoje spokojne usposobienie.