Minóg południowy

Minóg workowaty, naukowo znany jako Geotria australis, jest fascynującym organizmem należącym do jedynego rodzaju Geotria w rodzinie Geotriidae. Występujący na półkuli południowej, minóg ten posiada unikalny cykl życiowy, rozpoczynając go w wodach słodkich, wędrując następnie do morza jako dorosły osobnik, a na koniec powracając do wód słodkich, aby złożyć ikrę i zakończyć życie.

Pod względem budowy, minóg workowaty ma smukłe, węgorzowate ciało, które może osiągnąć długość do 60 cm. W przeciwieństwie do ryb szczękowych, posiada ssący otwór gębowy. Kiedy dorosłe minogi workowate po raz pierwszy opuszczają morze, mają błyszczący, srebrzysty wygląd, który zmienia się na brązowy w wodach słodkich ze względu na obecność pigmentu zwanego biliverdiną. Charakterystyczną cechą dojrzałych samców jest rozwój worka pod oczami, co może być używane podczas budowy gniazda w sezonie rozrodczym.

Cykl życiowy minoga workowatego zaczyna się od stadium larwalnego zwanego ammocoetes, które spędza około czterech lat w wodach słodkich przed przekształceniem się w srebrzystych dorosłych. W stadium nazywanym makroftalmii ich mózgi rozwijają się znacząco, zwłaszcza w obszarach odpowiedzialnych za wzrok. Jako dorosłe osobniki, żyją w otwartym morzu, pasożytując na innych rybach, a potem powracają do wód słodkich, aby się rozmnażać, wykazując troskę rodzicielską nad swoimi jajami.

Minogi workowate zamieszkują różne obszary na półkuli południowej, w tym Nową Zelandię, Chile, Argentynę, Falklandy, Georgię Południową i część Australii. Pomimo szerokiego zasięgu, są zagrożone przez drapieżniki, takie jak albatrosy, kormorany, duże ryby i ssaki morskie. Istnieją również obawy dotyczące spadku ich populacji, co prawdopodobnie wynika z pogarszającej się jakości wód w ich siedliskach.