Orzeł australijski

Orzeł klinosterny, największy ptak drapieżny Australii, występuje również w południowej Nowej Gwinei oraz w wybranych rejonach Papui-Nowej Gwinei i Indonezji. Ten majestatyczny ptak należy do rodzaju Aquila, obejmującego 12 dużych, głównie ciemno ubarwionych orłów o charakterystycznych, owłosionych nogach, które występują na całym świecie. Orzeł klinosterny został po raz pierwszy opisany przez Johna Lathama w 1801 roku i ma dwa podgatunki: A. a. audax i A. a. fleayi.

Samice orłów klinosternych są znacznie większe, ważą od 3,0 do 5,8 kg, podczas gdy samce są nieco mniejsze. Te orły mogą pochwalić się rozpiętością skrzydeł wynoszącą do 2,84 metra i długością ciała dochodzącą do 1,06 metra. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech jest ich długi, klinowaty ogon. W sezonie lęgowym są znane z widowiskowych pokazów aerobatycznych.

Orły klinosterny można spotkać w całej Australii, w tym na Tasmanii, oraz w różnych siedliskach południowej Nowej Gwinei. Budują duże gniazda z patyków i zazwyczaj składają dwa jaja. Młode orły są zależne od rodziców w kwestii pożywienia przez okres do sześciu miesięcy. Ich dieta obejmuje różnorodne ofiary, takie jak króliki, zające, gady, a także padlinę.

Te orły są niezwykle zręcznymi lotnikami, potrafią szybować godzinami bez machania skrzydłami i często osiągają imponujące wysokości. Dzięki doskonałemu wzrokowi polują głównie na ziemi. Jako drapieżniki szczytowe nie mają naturalnych wrogów, ale muszą bronić swojego terytorium i gniazd przed intruzami.

Podgatunek tasmański orła klinosternego jest zagrożony, z mniej niż 200 parami pozostałymi na wolności. Ten orzeł jest symbolem Terytorium Północnego i pojawia się w logo różnych australijskich organizacji. Co ciekawe, wiadomo, że atakują lotniarzy, paralotniarzy, a nawet bezzałogowe pojazdy powietrzne.