Pied honeyeater

Czarno-biały miodojad, znany również jako zachodni miodojad, to unikalny ptak występujący wyłącznie w Australii. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Certhionyx i należy do rodziny miodojadów, Meliphagidae. W Nowej Południowej Walii jego status jest uznawany za zagrożony zgodnie z Ustawą o Ochronie Gatunków Zagrożonych z 1995 roku.

Początkowo czarno-biały miodojad był klasyfikowany razem z innymi miodojadami, jednak późniejsze analizy DNA wykazały, że powinien być przypisany do osobnego rodzaju. Ptaki te są łatwe do rozpoznania dzięki charakterystycznemu czarno-białemu upierzeniu. Samce cechują się szczególnie półkolistą plamą nagiej skóry poniżej oczu. Są to ptaki średniej wielkości, ważące około 27 gramów i mierzące od 15 do 20 cm długości.

Czarno-białe miodojady zamieszkują głównie centralne i zachodnie rejony Australii, zwłaszcza Nową Południową Walię oraz Australię Południową. Przemieszczają się nieregularnie, zwłaszcza po intensywnych opadach deszczu następujących po okresach suszy. Ich ulubione siedliska obejmują obszary suche i półsuche, wydmy, lasy i tereny nadmorskie.

Pod względem zachowania, czarno-białe miodojady są stosunkowo nieśmiałe i najczęściej widuje się je w parach lub małych grupach. Żywią się głównie nektarem, choć w ich diecie znajdują się również owady, owoce i nasiona. Sezon lęgowy trwa od czerwca do listopada, a oboje rodzice uczestniczą w budowie gniazda, inkubacji jaj oraz opiece nad pisklętami.

Mimo że IUCN klasyfikuje czarno-białego miodojada jako gatunek najmniejszej troski z uwagi na jego szeroki zasięg i stabilną populację, ptakom tym nadal grożą niebezpieczeństwa takie jak utrata siedlisk i ich degradacja. Działania ochronne koncentrują się na ochronie siedlisk nektarodajnych, podnoszeniu świadomości publicznej oraz wdrażaniu konkretnych strategii zarządzania.