Rozella królewska

Karmazynka to barwna papuga pochodząca ze wschodniej i południowo-wschodniej Australii. Można ją również spotkać w Nowej Zelandii oraz na Wyspie Norfolk. Po raz pierwszy opisana przez Johanna Friedricha Gmelina w 1788 roku, początkowo uważano ją za dwa odrębne gatunki: karmazynkę żółtą i karmazynkę Adelaide. Z czasem naukowcy dopracowali jej klasyfikację, identyfikując różne podgatunki i nadając im odpowiednie nazwy.

Te średniej wielkości papugi są znane ze swoich uderzających czerwonych piór, niebieskich policzków i niebiesko-skalowanych skrzydeł. Samce i samice wyglądają bardzo podobnie, choć samce są zazwyczaj nieco większe i mają szerszy dziób. W zależności od regionu, niektóre karmazynki mogą mieć żółte lub mieszane czerwone, pomarańczowe i żółte pióra.

Karmazynki najlepiej rozwijają się w nadbrzeżnych i górzystych lasach południowo-wschodniej Australii, zwłaszcza w starszych, wilgotniejszych obszarach. Są również przystosowalne i można je znaleźć na terenach rolniczych, w ogrodach i parkach. Zazwyczaj są osiadłe i pozostają na jednym miejscu, tworząc pary lub małe grupy, gdy nie rozmnażają się. Ich dieta obejmuje owoce, nasiona, nektar i owady.

Sezon lęgowy trwa od września do lutego. Te ptaki gnieżdżą się w dziuplach drzew, a samica wybiera i przygotowuje miejsce na gniazdo. Zazwyczaj tylko jedna para gnieździ się w danym drzewie. Samice składają od 3 do 8 jaj, które inkubują przez około 20 dni. Do lutego młode ptaki stają się niezależne i są w pełni dojrzałe w wieku 16 miesięcy.

Karmazynki zmagają się z różnymi zagrożeniami, w tym z drapieżnikami, takimi jak ptaki drapieżne i dzikie zwierzęta, a także z konkurencją o miejsca do gniazdowania. Co ciekawe, samice są znane z niszczenia jaj w innych gniazdach podczas sezonu lęgowego. Badania wykazały, że hybrydowe karmazynki mogą mieć lepszą odporność na choroby dzięki heterozji, zjawisku, w którym krzyżówki wykazują silniejsze cechy niż czystorasowe osobniki.