Rybitwa różowa

Różowoskrzydła rybitwa, należąca do rodziny rybitw Laridae, to niezwykły ptak, który w okresie lęgowym zyskuje charakterystyczny różowy odcień piersi. Po raz pierwszy została opisana przez angielskiego przyrodnika George'a Montagu w 1813 roku. Jest blisko spokrewniona z rybitwą białoczelną i rybitwą czarnogłową. Geograficzne odmiany wykazują różnice w kolorze dzioba oraz szczegółach upierzenia.

Ten mały do średnich rozmiarów ptak może być mylony z innymi gatunkami, takimi jak rybitwa zwyczajna, rybitwa popielata oraz rybitwa wielkodzioba. Jednak różowoskrzydła rybitwa wyróżnia się czarnym dziobem z czerwonym nasadą, która staje się bardziej wyrazista w okresie lęgowym. Różowoskrzydła rybitwa głównie żywi się, nurkując w morzu w poszukiwaniu ryb, a okazjonalnie kradnie ryby od innych ptaków morskich, co jest zachowaniem znanym jako kleptopasożytnictwo. Zwykle gnieździ się na wybrzeżach i wyspach, często obok innych gatunków ptaków morskich.

Działania na rzecz ochrony tej rybitwy okazały się kluczowe dla zahamowania spadku jej populacji. Historycznie polowano na te ptaki dla ich piór, a obecnie stają przed zagrożeniami ze strony zwiększonej konkurencji i drapieżnictwa dużych mew. Środki, takie jak dostarczanie budek lęgowych i zarządzanie siedliskami, skutecznie zwiększyły sukces lęgowy tych ptaków.

Różowoskrzydła rybitwa jest chroniona w ramach różnych krajowych planów ochrony bioróżnorodności oraz międzynarodowych umów, takich jak Porozumienie o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji (AEWA). W Kanadzie gatunek ten jest uznawany za zagrożony, podczas gdy w USA północno-wschodnia populacja jest sklasyfikowana jako zagrożona, a populacja karaibska jako zagrożona.