Rybołówka brunatna

Brązowa rybitwa, często zwana rybitwą zwyczajną, to fascynujący ptak morski z rodziny mewowatych (Laridae). Jest największym przedstawicielem rybitw, wyróżniającym się ciemnobrązowym upierzeniem, co ułatwia odróżnienie go od jego czarnych kuzynów. Można go spotkać na całym świecie, od Hawajów po Karaiby na Oceanie Spokojnym oraz od Morza Czerwonego po Seszele i Australię na Oceanie Indyjskim.

Brązowe rybitwy są towarzyskimi ptakami, które preferują gniazdowanie w koloniach. Zazwyczaj zakładają swoje gniazda na klifach, drzewach lub krzewach, choć czasami wybierają również ziemię. W sezonie lęgowym samica brązowej rybitwy składa tylko jedno jajo.

Brązowa rybitwa została po raz pierwszy naukowo opisana przez Carla Linneusza w 1758 roku. Należy do rodzaju Anous, a jej nazwa gatunkowa, stolidus, interesująco oznacza "głupi" lub "nierozważny". Znane są cztery podgatunki tego ptaka.

Pod względem wyglądu, brązowa rybitwa mierzy od 38 do 45 cm długości i ma rozpiętość skrzydeł od 75 do 86 cm. Posiada ciemnobrązowe upierzenie, z jasnoszarym lub białym czubkiem i czołem, wąskim białym pierścieniem wokół oczu, długim klinowatym ogonem oraz ciemnymi stopami i nogami.

Jeśli chodzi o zachowanie, brązowe rybitwy są znane ze swoich kolonijnych zwyczajów gniazdowania. Budują platformowe gniazda z patyków i gałązek na klifach, drzewach lub krzewach. W czasie zalotów można zaobserwować, jak samiec i samica kłaniają się i kiwają głowami do siebie, a także uczestniczą we wspólnym karmieniu i lotach zalotnych. Samica składa jedno jajo, które jest różowo-kremowe z liliowymi i kasztanowymi plamkami. Oba rodzice na zmianę wysiadują jajo przez około 33 do 36 dni. Po wykluciu się, pisklę szybko rośnie i jest gotowe do opuszczenia gniazda po około sześciu do siedmiu tygodniach. Brązowe rybitwy głównie żywią się małymi kalmarami i rybami, które chwytają, przelatując nad wodą.