Siewnica

Szlamnik, znany w Ameryce Północnej jako siewka czarnobrzuchej, to ptak średniej wielkości, który gniazduje w Arktyce, a resztę roku spędza wzdłuż wybrzeży na całym świecie. Nazwa "szlamnik" pochodzi z łaciny i oznacza "związany z deszczem" podczas gdy nazwa gatunku, "squatarola", jest zlatynizowaną wersją weneckiego słowa określającego rodzaj siewki.

Ten ptak osiąga długość około 27–30 cm. Wiosną i latem jego upierzenie przybiera kontrastowe barwy – czarną i białą. Zimą staje się bardziej stonowane, z przeważającym odcieniem szarości. Młode ptaki oraz te w pierwszej zimie wyglądają podobnie do dorosłych zimą, ale wykazują drobne różnice. Można je rozpoznać po wielkości i kolorze dzioba.

Szlamnik gniazduje na arktycznych wyspach i obszarach przybrzeżnych, budując gniazda na ziemi w suchych, otwartych tundrach. Składa jaja na początku czerwca, a młode wykluwają się po około 26–27 dniach. Pisklęta są gotowe do lotu w wieku około 35–45 dni. Podczas zimowania migrują do obszarów przybrzeżnych na różnych kontynentach, a poszczególne populacje osiedlają się w różnych miejscach.

Jeśli chodzi o pożywienie, szlamniki żerują na plażach i płytkich wodach przybrzeżnych. Ich dieta obejmuje małe mięczaki, robaki, skorupiaki i owady. W przeciwieństwie do innych siewek, są mniej towarzyskie i mają tendencję do żerowania samotnie, a nie w dużych grupach. Gatunek ten jest także chroniony na mocy Porozumienia o ochronie afrykańsko-euroazjatyckich wędrownych ptaków wodnych (AEWA).