Sokół siwy

Sokół szary to średniej wielkości ptak drapieżny, rodzimy dla Australii i uważany za jeden z najrzadszych gatunków w tym kraju. Klasyfikowany jako narażony, jego obecność jest rozproszona na terenie całej Australii. John Gould opisał go po raz pierwszy w XIX wieku, nadając mu nazwę „hypoleucos” z języka starogreckiego. Sokół szary jest łatwo rozpoznawalny dzięki szarym piórom na grzbiecie, białemu podbrzuszu i charakterystycznej żółtej woskówce. Dorosłe osobniki zazwyczaj mierzą od 30 do 45 cm długości. Ich odgłos przypomina serię ochrypłych, trajkoczących dźwięków.

Sokoły szare zazwyczaj można znaleźć w suchych, wewnętrznych regionach Australii, preferując takie siedliska jak trawiaste obszary Triodia, zarośla Acacia i lekko zalesione, suche tereny. Często widywane są w grupach rodzinnych i zawsze były rzadkie, z większością obserwacji w suchych strefach o niskich opadach. Ich dieta składa się głównie z innych ptaków, lecz polują także na małe ssaki, gady i bezkręgowce.

Sokół szary rozmnaża się raz w roku, zazwyczaj budując gniazda na wysokich drzewach wzdłuż cieków wodnych w suchych rejonach wewnętrznych. Z powodu zmian w siedliskach ich zasięg lęgowy się skurczył, choć mogą gniazdować dwa razy w roku, jeśli warunki są sprzyjające. Wysiłki na rzecz ochrony są kluczowe, ponieważ ich siedliska są zagrożone przez wypas bydła i działalność rolniczą.

Sokół szary jest wymieniony jako narażony na międzynarodowych listach ochronnych i jest uważany za zagrożony według prawa australijskiego. Różne stany w Australii mają dodatkowe przepisy ochronne, klasyfikując ten gatunek jako zagrożony lub rzadki w ramach różnych aktów ochrony. Obecna populacja jest szacowana na około 1000 par lęgowych, a trwające wysiłki na rzecz ochrony są niezbędne, aby zapewnić ich przetrwanie na wolności.