Swift Tern

Rybitwa czubata większa, często nazywana rybitwą czubatą lub rybitwą szybką, to fascynujący ptak morski z rodziny mewowatych (Laridae). Można je spotkać gniazdujące w dużych, tętniących życiem koloniach wzdłuż wybrzeży i na wyspach w tropikalnych i subtropikalnych rejonach Starego Świata. Istnieje pięć uznanych podgatunków tych rybitw, które rozmnażają się od Południowej Afryki, przez Ocean Indyjski, po środkowy Pacyfik i Australię. Po zakończeniu sezonu lęgowego rozprzestrzeniają się szeroko.

Ta duża rybitwa jest blisko spokrewniona z rybitwą królewską i czubatą mniejszą, ale można je łatwo odróżnić po wielkości i kolorze dzioba. Rybitwa czubata większa ma szare partie górne, białe partie dolne, charakterystyczny żółty dziób oraz kędzierzawy czarny czub, który zimą staje się bardziej gładki. Młode osobniki wyglądają zupełnie inaczej, mając mieszankę szarych, brązowych i białych piór. Po opuszczeniu gniazda młode rybitwy przez kilka miesięcy zależą od rodziców w kwestii pożywienia.

Jeśli chodzi o zdobywanie pożywienia, te rybitwy to prawdziwi akrobaci, nurkujący do wody w poszukiwaniu ryb. Mają interesujący rytuał zalotów, podczas którego samiec ofiarowuje samicy rybę. Są również bardzo zaradne; podążają za łodziami rybackimi, aby złapać odrzuty, a czasami zakładają gniazda w nietypowych miejscach, takich jak dachy budynków czy sztuczne wyspy.

Jednak życie tych ptaków nie jest pozbawione wyzwań. Drapieżniki, takie jak mewy, stanowią zagrożenie, a działalność człowieka, taka jak rybołówstwo, polowania i zbieranie jaj, może wpływać na ich liczebność. Pomimo lokalnych spadków populacji, globalna populacja jest zdrowa i liczy ponad 500 000 osobników.

Pod względem klasyfikacji rybitwa czubata większa należy do rodzaju Thalasseus i jest blisko spokrewniona z rybitwą czubatą mniejszą i rybitwą królewską. Istnieje około pięciu geograficznych ras, które różnią się nieznacznie wyglądem. Te rybitwy występują wzdłuż wybrzeży od Południowej Afryki po Pacyfik i Australię, z koloniami lęgowymi na różnych wyspach Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku.

Pod względem zachowania rybitwy czubate większe są kolonijnymi ptakami lęgowymi i monogamicznymi. Głównie żywią się rybami, które łapią, nurkując do wody. Ich szerokie rozprzestrzenienie oznacza, że obecnie nie są uważane za zagrożone globalnie. Działania ochronne, takie jak te realizowane w ramach porozumienia AEWA, pomagają zapewnić ich długoterminowe przetrwanie.