Szczeciogonek eukaliptusowy

Strzyżyk emu z Mallee to unikalny gatunek ptaka pochodzący z Australii, należący do rodziny strzyżyków australijskich, Maluridae. Został po raz pierwszy opisany w 1908 roku przez Archibalda Jamesa Campbella. Ten ptak jest jednym z trzech gatunków w rodzaju Stipiturus, znanych powszechnie jako strzyżyki emu. Niestety, strzyżyk emu z Mallee jest zagrożony wyginięciem z powodu utraty swojego naturalnego siedliska, które głównie składa się z umiarkowanych trawiastych obszarów.

Ptaki te wyróżniają się charakterystycznym wyglądem. Samce mają oliwkowo-brązowe górne części ciała z intensywnie niebieskimi gardłami i piersiami, podczas gdy samice są pozbawione tego niebieskiego ubarwienia. Obie płcie mają charakterystyczne ogony złożone z sześciu piór, które przypominają te u emu. Strzyżyki emu mierzą około 16,5 centymetra długości i zazwyczaj żyją w otwartych lasach mallee z podszytem z trawy spinifex, szczególnie w północno-zachodniej Wiktorii i południowo-wschodniej Australii Południowej.

Najnowsze badania wykazały, że populacja strzyżyka emu z Mallee szybko się zmniejsza, co prowadzi do klasyfikacji tego gatunku jako zagrożonego. Ich dieta składa się z owadów, chrząszczy, nasion i różnorodnych roślin. Rozmnażają się w okresie od września do listopada, budując swoje gniazda głęboko w kępach spinifex, aby chronić swoje młode. Niestety, ich przetrwanie jest zagrożone przez częste pożary, zmiany klimatyczne i zmiany w użytkowaniu ziemi.

Trwają działania ochronne mające na celu ratowanie tego gatunku. Obejmują one przeprowadzanie badań, modelowanie ich siedlisk oraz opracowywanie planów odbudowy w parkach i rezerwatach przyrody. Strzyżyk emu z Mallee stanął w obliczu funkcjonalnego wyginięcia w Australii Południowej po niszczycielskich pożarach buszu w 2014 roku. Jednak działania reintrodukcyjne z ptaków hodowanych w niewoli w Wiktorii przyniosły obiecujące rezultaty, dając nadzieję na przyszłość tego urokliwego małego ptaka.