Thalasseus

Thalasseus, powszechnie znane jako rybitwy czubate, to grupa ośmiu gatunków rybitw z rodziny mewowatych (Laridae). Ptaki te występują na całym świecie. Rodzaj ten został po raz pierwszy opisany przez Friedricha Boie w 1822 roku, a jego odrębność jako grupa rybitw czubatych została potwierdzona w badaniach z 2005 roku.

Te duże rybitwy zazwyczaj gniazdują w ciasnych koloniach wzdłuż wybrzeży, na wyspach, a czasem nawet we wnętrzu lądu, w pobliżu dużych jezior słodkowodnych. Budują gniazda w prostych zagłębieniach w ziemi i polują głównie na ryby, zanurzając się z powietrza w wodzie. Podczas zalotów samce imponują samicom, oferując im ryby.

Charakterystyczną cechą rybitw z rodzaju Thalasseus są ich długie, cienkie i ostre dzioby, które często są żółte lub pomarańczowe. Mają również charakterystyczne pióropusze. Zimą ich czoła stają się białe. Nazwa rodzaju, Thalasseus, pochodzi ze starogreckiego słowa oznaczającego "morze" co doskonale odpowiada środowisku tych ptaków.

Rodzaj ten obejmuje osiem różnych gatunków, z których każdy wyróżnia się unikalnymi cechami. Ciekawostką jest, że fragment skamieniałej kości z wczesnego pliocenu, znaleziony w Stanach Zjednoczonych, wyglądem przypomina współczesną rybitwę królewską. Sugeruje to, że rybitwy czubate mają długą historię ewolucyjną.