Fakty o: Żałobnica eukaliptusowa
Kakadu czarny Carnaby'ego, znany również jako kakadu czarny krótkodzioby, to niezwykły ptak pochodzący z południowo-zachodniej Australii. Po raz pierwszy opisany przez przyrodnika Ivana Carnaby'ego w 1948 roku, te imponujące ptaki osiągają długość od 53 do 58 cm. Są łatwo rozpoznawalne dzięki swoim szaroczarnym piórom, białym plamom na policzkach i charakterystycznemu białemu pasowi na ogonie. Co ciekawe, samce i samice różnią się kolorem dzioba oraz pierścieni wokół oczu.
Jeśli chodzi o rozmnażanie, kakadu te zazwyczaj składają jedno lub dwa jaja w jednym lęgu. Jaja wykluwają się po około 28 do 29 dniach, a pisklęta opuszczają gniazdo po dziesięciu do jedenastu tygodniach. Młode ptaki pozostają z rodzicami aż do następnego sezonu lęgowego.
Niestety, kakadu czarny Carnaby'ego jest gatunkiem zagrożonym. Głównym powodem ich spadku liczebności jest utrata siedlisk spowodowana wycinką lasów i rozwojem terenów. Zarówno australijski rząd, jak i Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowały go jako zagrożony.
W kontekście klasyfikacji, kakadu czarny Carnaby'ego był kiedyś grupowany z kakadu czarnym Baudina pod nazwą kakadu czarny białosterny. Jednak obecnie są one uważane za odrębne gatunki w podrodzaju Zanda. Te ptaki głównie żywią się nasionami roślin, takich jak Banksia i Eukaliptus. Gniazdują w dziuplach dużych drzew, które stają się coraz trudniejsze do znalezienia z powodu niszczenia siedlisk.
Zagrożenia dla kakadu czarnego Carnaby'ego są liczne, w tym niszczenie siedlisk, konkurencja o miejsca gniazdowania i kłusownictwo. Prowadzone są działania ochronne mające na celu ochronę tych ptaków. Inicjatywy takie jak Wielkie Liczenie Kakadu monitorują liczebność populacji, a strategie są wdrażane w celu ochrony ich pozostałych siedlisk. Te wysiłki są kluczowe, ponieważ gatunek ten zmaga się również z takimi wyzwaniami, jak wybuchy chorób, ekstremalne zjawiska pogodowe i zagrożenia drogowe.
Kakadu czarny Carnaby'ego jest chroniony na mocy Konwencji o międzynarodowym handlu gatunkami zagrożonymi (CITES), która zapewnia ochronę prawną przed handlem i eksploatacją. Te działania ochronne są niezbędne do zapewnienia przetrwania tego pięknego i unikalnego ptaka.